(p. 27) acittu a-chittu. [Skt.] n. That which has no life or understanding. Matter, as opposed to mind చిదచిద్ జ్ఞానము knowledge of the distinction between matter and mind.

(p. 30) ajñānamu a-gnyānamu. [Skt.] n. Ignorance. అవివేకము, మూఢత్వము. అజ్ఞానబంధములు the fetters of ignorance. అజ్ఞాని a-gnyāni. [Skt.] n. An ignorant person, a person without knowledge. 'ఆచారమెరుగని అజ్ఞాని నేను.'

(p. 30) ajñuḍu agnyuḍu. [Skt.] n. An ignorant person, one without knowledge.

(p. 48) adhyātmamu adhyātmamu. [Skt.] n. The soul; individuated spirit or that which belongs to, and presides over the body. The supreme spirit. జీవాత్మ, పరమాత్మ Also, Knowledge. జ్ఞానము. అధ్యాత్మ adj, Spiritual, belonging to spirit, inherent. ఆత్మసంబంధమైన. అధ్యాత్మజ్ఞానము knowledge of the Supreme spirit. అధ్యాత్మరామాయణము Ramayana explained as an allegory relating to the Supreme spirit. అధ్యాత్మికము or అధ్యాత్మికము adj. relating to the soul, spiritual.

(p. 48) adhyāpanamu adhyāpanamu. [Skt.] n. Instruction in sacred knowledge. అధ్యాపకుడు adhyāpakudu. [Skt.] n. A teacher, one who instructs in the sacred books. వేదములను నేర్పువాడు.

(p. 63) apalapiñcu or అపలాపము చేయు apa-lapinṭsu. [Skt.] v. a. To deny, conceal. ఉండగా లేదను, ఎరిగియుండగా ఎరుగనను, మరుగుచేయు. అపలాపము apa-lāpamu. [Skt.] n. Denial, concealment of knowledge, evasion. ఉండగా లేదనడము, ఎరిగియుండగా ఎరగననడము.

(p. 96) avidya a-vidya. [Skt.] Want of knowledge, ignorance. అజ్ఞానము.

(p. 130) āstikuḍu āstikuḍu. [Skt. from ఆస్ to be] n. A believer in a god, one who acknowledges the existence of God, in opposition to నాస్తికుడు an atheist. ఆస్తిక్యము āstikyamu. n. Belief in the existence of God. Theism. ఈశ్వరుడు కలడనడము.

(p. 131) iṅgitamu ingitamu. [Skt.] n. Hint, sign, gesture, symptom. Intention, purpose, inclination. ఆకారేణైన చతురస్తర్కయంతి పరేంగితం, గర్భస్థం కేతకీపుష్ప మమోదదేనైవ షట్పదాః. From the countenance the wise discover the disposition as bees discover the unblown lily by its scent. ఇంగితజ్ఞుడు penetrating, skilful in reading a man's character, one who sees the heart. పరేంగితము knowledge of another's intention.

(p. 133) indriyamu indriyamu. [Skt.] n. An organ of sense. జ్ఞానేంద్రియములు organs of perception, కర్మేంద్రియములు organs of action, and అంతరింద్రియములు the internal organs, the first includes the eye, ear, nose, tongue, and skin; the second, the organ of speech, or larynx, hand, foot, and the organs of generation. The last are మనసు the mind or organ of thought; బుద్ధి the organ of apprehension, అహంకారము the organ of self-knowledge or consciousness, and చిత్తము the heart or organ of feeling. ఇంద్రియువృత్తి the natural propensities. పంచేంద్రియములు the five organs of sense. పంచేంద్రియబద్ధుడు the sensual man, one who is a slave to his lusts.

(p. 162) upalabdhi upa-labdhi. [Skt.] n. Acquirement, gain, knowledge. పొందుట, తెలివి.

(p. 212) oppu oppu. [Tel.]v. n. and t. To be fit or proper, to be agreeable తగు, ఒప్పిదమగు. అది నీకు ఒప్పునా does such conduct become you? To consent or agree. To confess, own, acknowledge సమ్మతించు. అనుగ్రహంబొప్పగా graciously. ఒప్పచెప్పిరి they delivered over charge.

(p. 212) oppukonu oppu-konu. [Tel.] v. a. To confess, own, acknowledge. To agree, consent, abide by, comply with, accept. ఒప్పుకోలు Consent ఒప్పుకొనుట. ఒప్పుగా oppu-gā. adv. Duly, well. ఒప్పులాడి oppul-āḍi. (ఒప్పులు+ఆడి) n. A graceful or beautiful woman. చక్కదనముగల ఆడుది. ఒప్పెసలార opp-csa-lāra. adv. Charmingly.

(p. 277) kālamu kālamu. [Skt.] n. Time, occasion, period. Season, weather. The tense of a verb. Death చావు. Blackness నలుపు. భూతభవిష్యద్వర్తమానకాలములు the past, future, and present tenses. కాలముచేయు to die. వర్షాకాలము the rainy season. శీతకాలము winter. ఎండకాలము summer. the bright fortnight or moonlight weather. చీకటికాలము the dark fortnight. కాలముజరుపు to demur: to put off. మీరు ఎట్లా కాలము జరుపుకొంటున్నారు how do you pass your time, or how do you live? కాలత్రయము at the three times of the day, morning, noon and night, or, the present, past and future. కాలత్రయములందున్ను perpetually. కాలకంఠము kāla-kaṇṭhamu. n. The black-throat, i.e., a sparrow పిచ్చిక. A peacock నెమలి. A wagtail కాటుకపిట్ట. కాలకంఠుడు or కాలకంధరుడు kāla-kaṇṭhuḍu. An epithet of Siva. కాలకూటము kāla-kūṭamu. n. Mortal poison: venom. విషభేదము. కాలక్షేపము kāla-kshēpamu. n. Passing or spending time. విద్యాకాలక్షేపము literary pursuits. వట్టికాలక్షేపము mere pastime. గ్రంథకాలక్షేపము reading. కాలక్షేపముచేయు to pass one's time, నీవు ఇప్పువు ఎట్లా కాలక్షేపము చేస్తున్నావు how do you now live? కాలక్రయము kāla-krayamu. n. The price of the day: the present rate; the current price. కాలఖండము kāla-khaṇḍamu. The liver. కారిజము. కాలచక్రము. kāla-chakramu. The circle of time. కాలజ్ఞముల kālagnyamu. A cock, as knowing the hour. కాలజ్ఞవత్రి kālagnyapa/ /ri. n. A cock, also, the cuckoo. 'కాలజ్ఞపత్రిరుతం బెట్లు చెలంగుమానకుపితస్త్రీ కర్ణదంభళియై.' A. v. 110. కాలజ్ఞానము kāla-gnyānamu. n. Knowledge of time Predictive knowledge. Certain histories or legends are written under this name, as the విద్యారణ్యకాలజ్ఞానము, the సర్వజ్ఞకాలజ్ఞానము, the చెన్నబసవకాలజ్ఞానము being the visions or predictions regarding particular saints. కాలజ్ఞుడు kālagnyuḍu. n. An astrologer జ్యోతిష్యుడు. కాలధర్మము. kāla-dharmamu. n. The debt of nature. Death మురణము. అకాలమ్పత్వువు untimely death. కాలప్రవృత్తి kāla-pravritti. n. Evacuation. నేడు నాకు కాలప్రవృత్తికాలేదు I had no motion to-day. కాలయాపనము kāla-yāpanamu. n. Delay, loss of time. కాలవహ్ని kāla-vahni. n. The devouring flames destined to burn up the world. A consuming fire, a conflagration. కాలవిళంబము kāla-vīḷambamu. n. Tardiness, loss of time, delay. కాలసూత్రము kāla-sūtramu. n. A name of a region in the hell of the Hindu Purānas. కాలహరణము kāla-haraṇamu. n. Delay, loss of time. కాలాంతకుడు kāl-āntakuḍu. n. One who brings the end. An epithet of Siva. కాలాంతరము kāl-āntaramu. n. Another time. కాలాంతరమందు or కాలాంతరేణ through the lapse of time, at another time. కాలాతీతము kal-ātītamu. n. Delay, loss of time. కాలాతీతమైనది it is now too late. కాలార్కుడు kāl-ārkuḍu. The sun that at the last day shall scorch up the world. కాలావధి kāl-āvadhi. n. The end of a year or season. కాలావసానము kāl-āvasānamu. n. The end of time, i.e., death. కాలికము kālikamu. adj. Regarding time. బహుకాలికమైన of long standing. ఈషత్కాలికమైన temporary, momentary. కాలోచితము kāl-ōchitamu. adj. Seasonable. కాలోచితపుమాటలు such words as suited his purpose.

(p. 299) kulamu kulamu. [Skt.] n. A caste, class or tribe తెగ. A genus or tribe of animals జాతి. Family. People. Rank. వంశము. బాలికాకులము girls (generically considered.) కులక్రమాగతము hereditary. కులకము kulakamu. n. Protraction of the government of the verb through several connected stanzas, contrary to the practice of closing the sense with each verse. ఒక క్రియతో ముగియు పద్యముల సమూహము. కులకాంత kula-kānta. n. An honourable wife. కులకాయకము kula-kāyakamu. n. The trade of one's caste: one's family business. కులజుడు kulajuḍu n. One of good caste or honourable descent. కులధర్మము kulaṭa. n. An adulteress జరస్త్రీ. కులధర్మము kula-dharmamu. n. A practice or observance peculiar to a tribe or family; duty peculiar to a caste or race. A caste rule. కులపర్వతము. kula-paravatamu. n. One of the principal mountains, which are మహేంద్రము, మలయము, సహ్యము, శుక్తిమంతము, గంధమాదనము, వింధ్యము, పారియాత్రము. ప్రధానపర్వతము. కులపాలిక kula-pālika. n. A girl given away in marriage by her parents తల్లిదండ్రులచేనిచ్చి పెండ్లిచేయబడినస్త్రీ. కులవతి or కులస్థురాలు kula-vati. n. A woman of one's own caste. ఆమె నా కులవతికాదు she is not of my caste. కులవిద్య kula-vidya. n. The science or knowledge peculiar to one's caste. కులసతి, కులస్త్రీ kula-sati. n. An honourable wife. కులస్థుడు kulaṣthuḍu. n. A man of the same caste. పదిమంది కులస్థులు neighbours, people of one's caste. కులస్థురాలు a woman of one's own caste. కులహీనుడు kula-hīnuḍu. n. An outcaste. కులాచారము kulā-chāramu. n. The proper duty or profession of a caste or family.