(p. 161) upakaraṇamu upa-karaṇamu. [Skt.] n. An instrument, implement, apparatus, an appendage. సాధనము. ఉపకరించు upa-karinṭsu. v. a. To be of use, benefit, do good to. ఉపకారము upa-kāramu. n. Beneficence, kindness, obligation, aid, help. మేలు ఉపకారి upa-kāri. adj. Beneficent, kind, charitable, obliging, assisting. n. One who does good. ఉపకారిక upa-kārika. n. The temporary abode of a king. రాజు యొక్క విడిది యిల్లు ఉప్పరిగ, ఉపకృతి upa-kriti. n. Aid, assistance, kindness. మేలు.