(p. 1254) śīlamu ṣīlamu. [Skt.] n. Nature, disposition, character; good conduct or disposition, good character; purity. స్వభావము, సద్వృత్తము, పవిత్ర చరిత్రము, ఆచారము. శీలత or శీలత్వము ṣilata. n. Disposition, quality, గుణము. భయశీలత timidity. శీలవంతుడు or శీలసంపన్నుడు ṣīla-vantuḍu. n. A man of good conduct or disposition. సదాచారపరుడు. శీలించు ṣīlinṭsu. v. a. To accustom, to practise, వాడుకపరుచు. To examine, పరిశీలించు శీలుడు ṣīluḍu. n. (In composition,) one who is possessed of, or endowed with, he who practises or is versed in. స్వభావముగలవాడు. భయశీలుడు a timid man.