(p. 222) ?E0 The Sunna, anuswaram, or circle used for ణ, న, మ: as అండము aṇḍamu, an egg: సంతానము santānamu. Offspring: కంబు kambu, a shell. The half nasal 'ఁ' or semi circle is not used in modern Telugu, though some Pundits have made many efforts to introduce it.

(p. 222) ḥ The H, as in the words దుఃఖము duhkhamu, స్వతః swatak, or, swataha. It is denominated విసర్గ Visarga and pronounced Aha and is used only in Sanskrit words.

(p. 222) k , The letter K,

(p. 222) kaṅkaṭamu kankaṭamu. [Skt.] n. A cuirass, armour, కవచము, బొందలము.

(p. 222) kaṅkaṭi kankaṭi. [Tel.] n. A couch or bedstead. మంచము. కంకటిరజ్జు ticken or bedcord used as a noose. See నులక.

(p. 222) kaṅkaṇamu or కంకణాయి kankaṇamu. [Tel.] n. A kind of water fowl జలపక్షి. An ibis. తాటికంకణము the glossy ibis, Pleyadis falcincllus. తెల్ల కంకణము the white ibis, Ibis melanocephala. నల్ల కంకణము the black ibis, Inocotis papillosus. (F.B.I.)

(p. 222) kaṅkaṇamu kankaṇamu. [Skt.] n. A bracelet or anklet. ముత్యాలు మొదలైనవాని సరము. A consecrated thread bound on the wrist at the commencement of a marriage, &c: చేతికి కట్టుకొను తోపరము. The trellice or running flowered pattern cut in marble round the walls of a temple. కంకణము వంటి దూడ a thriving calf. బద్ధకంకణుడై bound to execute an act. ఆ పనికి కంకణము కట్టుకొన్నాడు he undertook that work or is wedded to it. ధర్మమునకు కంకణముకట్టుకొని యున్నాడు he is bent on doing justice. కంకణాలయూటె a spear girded with rings of silver or other metal. కంకణగ్రహణము kankaṇa-grahaṇamu. n. An annular eclipse.

(p. 222) kaṅkatamu or కంకతిక kankatamu. [Skt.] n. A comb. దువ్వెన.

(p. 222) kaṅkamu kankamu. [Skt.] n. An eagle. రాపులుగు. కంకపత్రము kanka-patramu. n. An arrow. (Lit: eaglewinged.)

(p. 222) kaṅkara kankara. [H.] n. Gravel. ౛ల్లి. adj. Hard పరుషము. కంకరగాడిద a mule. కంచరగాడిదె, అశ్వతరము. కంకరతల a blockhead.

(p. 223) kaṅkāḷamu kankāḷamu. [Skt.] n. A skeleton, అస్థిపంజరము, ఎముకలగూడు. A breast bone డొక్క.

(p. 223) kaṅki kanki. [Tel.] n. An ear or head of corn: a stem of corn వెన్ను. కంటివెడలని బొందు a blasted ear, one that does not sprout.

(p. 223) kaṅkivāyuvurōgamu kanki-rāyuvu-rōgamu. [Tel.] n. The croup.

(p. 223) kaṅku or కంకులుపెట్టు kanku. [Tel.] v. a. To scold: to abuse. గద్దించు, తిట్టు.

(p. 223) kaṅkuḍu kankuḍu. [Tel.] n. One who pretends to be a Brahmin. కపటబ్రాహ్మణుడు. A savage who lives on eagles రాపులుగులను చంపి తిను బోయవాడు. Yama, the regent of death. యముడు Yudhisthira యుధిష్ఠిరుడు.