(p. 309) kēḍa kēḍa. [Tel.] adj. Harsh, cruel or wicked. ధూర్తుడు. కేడించు kēḍinṭsu. v. n. To part, to turn, to go aside. v. a. To shield off, turn, aside, or ward off. 'అంతకుపెనే నోయరిబలములు ద్రోణుండు గృపుడును ద్రోణసుతుండునుశల్యుండు గేడించిచనిరెయపుడు.' M. VI. i. 75. 'తలగక విరుగక సురుగక నలగక కేడింపక జోడింపక.' Zakk. iv. 104.