(p. 536) tuṇḍamu tunḍamu. [Skt. & Tel.] n. The face. మొగము; the mouth నోరు; a bird's beak, పక్షిముక్కు; an elephant's trunk, తొండము. The pipe or hose of a fire engine. A bit, a fragment. ఖండము. Zacc. VI. 93. వానయేనుగుతుండములాగున కురిసినది the rain fell in torrents. తుండి tunḍi. n. A projecting navel. ఉరుకుబొడ్డు. తుండిభుడు, తుంధిభుడు, తుండిలుడు or తుందిలుడు one who has a projecting navel. తుండించు tunḍinṭsu. v. a. To cut to pieces. To sever. ఖండించు, ఛేదించు. తుండు, తుండె or తుండెము tunḍu. n. A bit, a piece, ఖండము, తునక. A plot of ground. A block of wood, a piece of timber, a short beam. తుండుగావిడిచిపెట్టిన unfinished, incomplete.