(p. 353) gaḍḍa gaḍḍa. [Tel.] n. A lump, mass or clod, మంటిపెల్ల. Any bulbous root. దుంప. An island. ద్వీపము. A continent or part of the earth. A bank, brink, edge. A boil or ulcer, వ్రణము. తెల్లగడ్డ or వెల్లుల్లి garlic. ఎర్రగడ్డ an onion. గడ్డకట్టు to solidify, to gather into a lump. గడ్డనెక్కు to escape. గడ్డనువేయు to rescue. గడ్డపలుగు gaḍḍa-palugu. n. A pickaxe, an instrument for breaking clods. గడ్డపార gaḍḍa-pāra. A crowbar. గడ్డపొయ్యి a fire place formed by putting three stones or clods of earth together. గడ్డలుగా ఏర్పరిచిన పొయ్యి.

(p. 362) gāṇḍivamu or గాండీవము gānḍīvamu. [Skt.] n. The name of a bow used by the hero Arjuna. A bow విల్లు. గాండీవమైన శబ్దము a jaw breaking word, a puzzle.

(p. 409) cindara chindara. [Tel.] n. Ruin, breaking. A fragment, bit, shattered piece. Dilapidation, ugliness, disagreeableness. 'చెవులు చిందరచేసెఝిల్లికానినదంబు' the crickets chirped with earsplitting shrillness. HD. i. 1745. చిందర adj. Ugly, disagreeable, ruinous. చిందరవందర chindara-vandara. adv. (anuk) Piece-meal; here and there; in pieces, in shatters. Anir. iii. 92. చిందరవందరచేయు or చిందర చేయు chindara-vandara-chēyu. v. n. To shatter or shiver. To hack, to cut to pieces, to spoil. చిందరవందరలుగా adv. tossed: at random, in confusion: recklessly, dishevelled, flying loose as hair. చిందరపోవు to spring a leak తూటుపోవు. చిందరగొను to be enraged or furious. విజృంభించు. చిందరరేగు to be infused with ఆవేశమెత్తు.

(p. 519) tavvu or త్రవ్వు tavvu. [Tel.] v. a. or v. n. To dig. కాలుత్రవ్రు to paw or spurn the ground. to be eager for. ఊరక తవ్వుకొన్నట్టు అవుతుంది this is merely beating about the bush. పాతరతవ్వుకొను to open a closed grain pit. తవ్వకము or తవ్వాటము tavvakamu. n. Digging, excavation, breaking up soil. తవ్వించు tavvinṭsu. v. n. To cause to dig up. నా యిల్లు తవ్వించి సోదాచూచినారు they dug up the floor of my house and ransacked it. తవ్వుగోల or తవుగోల tavvugōla. n. A spade.

(p. 545) teñcu or త్రెంచు tenṭsu. [Tel. The causal of తెగు.] v. a. To break, snap. తెగజేయు. వాడుతెంచు to break the cord., i.e., to make a woman a widow by breaking the cord which sustains the token of marriage (తాళిబొట్టు.) Hence ఒకనితాడుతెంచు to break a man's cord, to ruin a man. This verb occurs in compounds signifying 'to come' or 'go,' as అరుదెంచు, ఏగుదెంచు, ఏతెంచు, తనుదెంచు, చొత్తెంచు, పరతెంచు, పారుదెంచు, పుత్తెంచు, &c.

(p. 545) tempu or తెంపి tempu. [Tel. from తెగు.] n. Breaking. తెగుట. Bravery, daring, ardour, తెగువ. Insolence, rashness. An infraction of a rule. An outbreak, a breach of the peace. Harshness of temper. తాడుతెంపు ruin: See తెంచు. తెంపుచేసి వచ్చినారు they plucked up heart and came, they came in desperation. తెంపులతాడు a rope just breaking. తెంపు v. a. To break, to open a suice, &c. తెంచు తెంపరి tempari. (తెంపు+అరి.) n. A brave man. సాహసికుడు.

(p. 589) dārakamu dārakamu. [Skt.] n. That which breaks or causes breaking. బద్దలుచేయునది. A. v. 118. చీల్చునది. దారకుడు dārākuḍu. n. One who splits asunder, చీల్చువాడు.

(p. 741) pāraṇa or పారణము pāraṇa. [Skt.] n. Eating after a fast, breaking a fast, ఉపవాసముండి మరునాడుచేయు భోజనము. Metaphorically used for eating. In Telugu it is applied to a peculiar sacrifice in honor of ancestors. అసతాం ధర్మబుద్ధి శ్చేత్సతాం సంతాపకారణం, ఉపోషితస్యవ్యాఘ్రస్య పారణాపశుమారణం. 'బడలిక తీరనిత్తనువు పారణసేయుము మైత్రిగల్గిన).' A. vi. 63.

(p. 764) puṭapuṭa puṭa-puṭa. [Tel. anuk.] n. The noise caused by fast running, గునగున. 'చిటిపొటిసొమ్ములు పెట్టుక పుటపుటగా వీధి వెంట పొరిగిండ్లబడిన్.' H. v. 25. పుటపుటన puṭa-puṭana. n. The act of breaking forth. పొటమరించడము. adj. Much అధికము. అతిశయము. Grand, fine. ప్రవృద్ధము. 'కొంతెరు కనగుమదము పుటపుటన.' A. i. 34. 'కంకణంబుల రత్నంపుదళుకులు చెదరనుంకించివైచు చేమంతి బంతులం బుటబుటనై.' Swa. iii. 47.

(p. 793) peḷapeḷa , ఫెళఫెళ, పెళ్లు or పెళుక్కు peḷa-peḷa. [Tel. anuk.] n. The noise produced in breaking a thing suddenly. ఆ కొమ్మ పెళుక్కుని విరిగినది the bough broke with a crash. adv. Aloud, crashingly, echoingly, roaringly, creakingly, resoundingly. 'ఫెళఫెళవీరణాల్ ఫెళిఫెళివాయించి.' H. ii. 98. 'కొమ్మ ఫెళఫెళవిరిగెను.' Pal. 173. పెళపెళమను peḷapeḷa-m-anu. v. n. To crash. To make a rustling sound. అతడు ఆ దేశములో పెళపెళ లాడిస్తున్నాడు he is making a great uproar in the country. 'పెళపెళనెల్లెడ నురుముగ.' Padya. L. iv. 77.

(p. 802) pokku pokku. [Tel.] v. n. To be blistered or excoriated. బొబ్బలేచు. పొక్కిన scalded. నా నోరు పొక్కినది my mouth is burn or sore. To be afraid, ఉలుకు, భయపడు. To grieve much or be afflicted. దుఃఖించు. To come off in flakes, as plaster. ఆ మాట విని పొక్కిపోయినాడు on hearing that word he grieved very much. n. A breaking out; a boil, blister, pustule, pock, బొబ్బ. A flake that has come off from a wall or anything else, ఎండిలేచినపెల్ల. Grief, దుఃఖము. పొక్కుడు pokkuḍu. n. Grief, అంగలార్పు. A flake, as of mortar, that has come off from a wall. పెల్ల పొక్కిలు or పొక్కిళ్లెత్తు to come off in flakes. పొక్కురోగము a chancre, పొక్కులు. పొక్కించు pokkinṭsu. To fret, blister, excoriate, scorch.

(p. 816) pōka pōka. [Tel.] n. The areca or betel-nut-palm, Areca catechu, (Watts). An areca nut. పోకంతయన్నము a morsel of food 'అనుచు, పోకలకుండ చట్రాతిమీద పగుల వేయుచు' Kanyaka Pur. viii. 266. So saying she hurled a jar full of nuts down on the floor. 'నిజముపోకయు నీకుమేమీము.' HD. i. 1527. పోకగంజి pōka-ganji. n. The Catechu. Terra japonica, కాచ. పోకపేరు pōka-pēru. n. A kind of cake, భక్ష్యవిశషము. పోకబంతివువ్యు pōka-banti-puvvu. n. The flower called Bachelor's button. పోకముడి pōka-muḍi. n. The knot that secures a woman's petticoat at the girdle. పోక ముడిసడలించె she unloosed her petticoat. పోకొత్తు pōk-ottu. (పోక+ఒత్తు.) n. Nippers for breaking the betel nut. అడకొత్తు.

(p. 833) pradaramu pradaramu. [Skt.] n. An arrow, బాణము. A fracture, a breaking: చీలుట, విరుచుట. A disease of the womb, menorrhagia. కుసుమరోగము.

(p. 909) borusu borusu. [Tel.] n. An earthen pan, usually made by breaking off the upper part of a pot. A potsherd, వేపుడు చట్టి. A tumor, కంతి.

(p. 927) bhēdamu bhēdamu. [Skt.] n. Dividing. separating, tearing, rending, breaking, భేదనము. Distinction, difference, variation. వేరిమి. A sort, kind, species. Change, alteration, మార్పు. Disagreement, dissension. నైమనస్యము. R. vi. 8. భేదనము bhēdana-mu. n. Dividing, separating, tearing, breaking, discriminating. భేదించుట. భేది or బేది bhēdi. n. That which breaks or penetrates. A purge, or purging. భేదిమందు a purgative medicine. భేదికరమైన purgative. భేదించు bhēdinṭsu. v. n. To vary, differ, deviate. వేరగు. To split, చీలు. వారిమనసు భేదించినది they now differ in their opinions. v. a. To break, split, divide, separate, pierce. To penetrate a secret, resolve a riddle, explain, open. భేదిలు or భేదిల్లు bhēdilu. v. n. To be rent, as the heart. చీలు, బద్దలగు. To become different, వేరగు. 'భేదిల్లెన్ ధరిత్రీంద్రముల్.' Kasikh. iv. 283. భేదకుడు bhēdakuḍu. n. One who cut or divides. One who sows enmity among friends. భేదించువాడు. భేదితము bhēditamu. adj. Cut or divided, భేదింపబడిన. భేద్యము bhēdyamu. adj. That which can be cut or divided, భేదింపదగినది.