(p. 61) apakīrti apa-kīrti. [Skt.] n. Ill-fame. Infamy. an ill-name. చెడ్డపేరు, దుర్యశము, దూరు. వారికి అపకీర్తి వచ్చినది they were disgraced.

(p. 61) apakhyāti apa-khyāti. [Skt.] n. An ill name, evil report, disgrace. అపకీర్తి.

(p. 66) apratiṣṭha a-pratishṭha. [Skt.] n. Bad reputation, disgrace. అపకీర్తి, అపవాదము.

(p. 70) abhibhavamu abhi-bhavamu. [Skt.] n. Insult, dishonour, disgrace. అవమానము, తిరస్కారము. అభిభవించు v. To insult. తిరస్కరించు. అభిభూతము adj. Defeated, humbled, subdued. తిరస్కరింపబడిన, పరాభూతమైన, గర్వ భంగము చేయబడ్డ అణచబడ్డ. R. i. 79.

(p. 76) ayaśamu a-yaṣamu. [Skt.] n. Dishonour, disgrace. ఆపకీర్తి. ఆయశకస్కరము ayaṣaskaramu. adj. Disgraceful. అపకీర్తియైన.

(p. 94) avamāniñcu ava-māninṭsu. [Skt.] v. a. To dishonour, to disgrace. అగౌరవము చేయు. అవమానము ava-mānamu. [Skt.] n. Disgrace, dishonour, disrespect. అమర్యాద. వానికి అవమానము అయినది or వాడు అవమానపడినాడు he was disgraced or treated with disrespect. అవమానితము adj. Despised, disrespected. పరిభూతమైన. అవమానితుడు ava-mānituḍu. [Skt.] n. He who is disgraced or treated with disrespect. పరిభూతుడు.

(p. 120) āraḍi āraḍi. [Tel.] n. Scandal, disgrace, censure. నింద. ఆరడి adj. Vain, useless. వ్యర్థము. ఆరడిపడు āraḍi-paḍu. v. n. To incur censure, to be blamed. నిందింపబడు. ఆరడిపెట్టు āraḍi-peṭṭu. v. a. To scorn, slight, To grieve, afflict. ఆరడిపోవు āraḍi-pōvu. v. n. To be the sport of scandal, to be slandered. To grieve. ఉ 'మొల్లసుగంధినామనసు మోహమునారడిబెట్టినీవు న న్నొల్లకవీడనాడెద వయో తగవా.' V. P. ii. 240.

(p. 125) āli or ఆళి āli. [Skt.] n. A line, row, or range, a bank or ridge. A woman's female friend or gossip. చెలికత్తె. ఆలి [Tel.] n. Ridicule, satire. adj. Inferior. హీనమైన. ఆలిగొను āli-gonu. [Tel.] To ridicule. ఆపహసించు. To disrespect or disgrace. హీనపరచు. రామా. అర; నిర్వ. v. భార. శల్య. ii.

(p. 152) uḍuku uḍuku. [Tel.] v. n. To boil, to bubble with heat, to seethe. To be hot, feverish from heat, to boil with rage. ఉడుకు uḍuku. n. Boiling, ebullition, bubbling, heat. తాపము. ఉడుకు uḍuku adj. Hot. ఉడుకుబోతు uḍuku-bōtu. [Tel. ఉడుకు+పోతు] n. An envious wretch ఓర్వలేనివాడు, ఈర్ష్యాళువు. ఉడికించు uḍikinṭsu. v. t. To cause to boil, to debase, disgrace. To displease, offend, annoy. నొప్పించు, బాధించు. 'రిత్తయుపచారములనే నుత్తముడగుధర్మతనయు నుడికించితిదు ర్వృత్తులగు నాదుసుతులకు.' M. V. ii. 81.

(p. 170) ullaṅghanamu ul-langhanamu. [Skt.] n. Disregard, disgrace, contempt. అతిక్రమించుట. ఉల్లంఘించు ul-langhinṭsu. v. a. To disregard, to pass over, transgress, refuse, decline, disgrace, browbeat. అతిక్రమించు, తుటారించు. ఆజ్ఞనుల్లంఘించు to disregard an order.

(p. 175) ūnamu ūnamu. [Skt.] n. Loss, disgrace, injury, defect. లోపము. adj. Less, defective. తక్కువైన, లోపము గల. ఏకోనవింశతి nineteen.

(p. 183) eggu eggu. [Tel.] n. Harm, injury, కీడు, అపవాదము. Shame, disgrace. అనాదరము, దూషణము. Abuse or evil word కీడుమాట. Fault, sin అపరాధము, దోషము. Loss or evil కీడు, నష్టము. ఎగ్గులాడు, ఎగులుపట్టు. eggul-āḍu. v. t. To find fault, to disgrace. నిందించు. ఎగ్గొందు to meet with ill success, to be baffled. క. 'దగ్గిరకొండెము చెప్పెడు ప్రెగ్గడపలుకులకు రాజు ప్రియుడై మరి దా నెగ్గు ప్రజకాచరించుట బొగ్గులకై కల్పతరువు బొడుచుట సుమతీ.' సుమతీశతకము.

(p. 207) occemu och-chemu. [Tel.] n. A defect, a flaw. Fault. An imputation కొరత, న్యూనత, లోపము, అవమానము. disgrace, నింద. ఒచ్చెము లేనికూరిమి love without a flaw. 'మచ్చరముననొకరునుకొన నొచ్చెమునాయందుగలదె.' Radha. i. 50.

(p. 360) garvamu garvamu. [Skt.] n. Pride, haughtiness. అహంకారము. గర్వభంగము dishonour, degradation, humiliation, disgrace. గర్వించు or గర్వపడు garvinṭsu. v. n. To be proud. గర్వి or గర్వితుడు garvi. n. A proud man.

(p. 382) gulla gulla. [Tel.] n. A shell: a husk: a cowry shell. కప్పచిప్ప. A white pustule బొబ్బ. Anything hollow బోలు. Cotton in the pod. The hull of ship. (Vizag.) గుల్లకాసు a farthing: (lit. a shell) or a penny. గుల్లసున్నము shell lime. చింతగుల్ల tamarinds in the shell or husk. గుల్లాగుట్ర trash, rubbish, gewgaws. adj. Hollow, empty. బోలు. గుల్లకర్ర a tube. ఇల్లు గుల్లచేసినాడు or తుడిచిపెట్టినాడు he emptied or plundered the house. గుల్లపుటిక a small basket. గుల్లపొగాకు tobacco that is immature and worthless, గుల్లపడు to be disgraced అవమానపడు. గుల్లపరుచు to empty, to scorn, to disgrace. HD. ii. 168. గుల్లకాడు an empty handed man ఏమిన్ని లేనివాడు.