(p. 45) adharamu adharamu. [Skt.] n. Lip. పెదవి. The underlip. క్రింది పెదవి. అధురమధువు the honey of the lip. అధరము adj. Low, inferior, vile. దిగుడైన, నీచమైన. Lower. 'ప్రతతోర్థ్వాధరభాగపీఠయుగళీ భాస్వత్త్సంభ సంస్థితి.' Amuk. i. 6.

(p. 89) alkī or హల్కీ alkī. [H.] adj. Light, base. తేలికైన, నీచమైన. అల్కీగుడ్డ inferior cloth.

(p. 93) avadyamu a-vadyamu. [Skt.] adj. Mean, low, servile, inferior. నికృష్టమైన అవద్యము a-vadyamu. [Skt.] n. Ruin, harm, loss. చెరువు దీనికి అవద్యము లేదు this has lost nothing.

(p. 109) āgāḍi āgāḍi. [Tel.] n. An inferior sort of grain.

(p. 122) ārukalu , ఆరుగలు, ఆరికెలు, ఆరిగలు or ఆళ్లు ārukalu. [Tel.] n. A sort of inferior grain. A species of grain, called paspalum frumentaceum. చోళ్లు is similar but oblong in shape.

(p. 200) ēra or ఏరా ēra. [Tel. for ఏమిరా] interj. O thou! (a word used in calling an inferior.)

(p. 248) kayyara kayyara. [Tel.] n. An inferior sort of pearl. హీనజాతి ముత్యము.

(p. 250) karaṭi karaṭi. [Skt.] n. An elephant. ఏనుగు. కరటి adj. Stubborn, brutish, villainous. మంకు. A cheat, a deceiver వంచకుడు. A bear ఎలుగు. కరటితనము karaṭi-tanamu. n. Villainy. Deceit. మోసము. కటరిముత్యము, కరడుముత్యము karaṭi-muṭyamu. A bad or inferior pearl.

(p. 284) kirudu kirudu. [Tel.] adj. Inferior. హీనము. కిరుదునేల inferior soil.

(p. 286) kīta kīta. [Tel.] adj. Inferior. అధమము. కీతనేల inferior land. కీతకుంచములు kīta-kunṭsamulu. n. Short measure: not heaped up and pressed down.

(p. 328) kōrā kōrā. [Tel.] adj. Unbleached. కారికము, అనాహతము. కోరాబంగారు inferior gold, impure gold మట్టపు బంగారు.

(p. 340) kṣudramu kshudramu. [Skt.] adj. Small, little, insignificant, mean, base, sordid. Petty, low, vulgar. సూక్ష్మమైన, అల్పమైన, తుచ్ఛమైన. క్షుద్రవిద్య an inferior art. క్షుద్రోపద్రవములు petty troubles. క్షుద్రము n. Slander, a tale, calumny. కొండెము. క్షుద్రములుచెప్పు or క్షుద్రాలుచెప్పు to tell tales నామీద క్షుద్రములుచేయుచున్నాడు he is plotting against me. క్షుద్రుడు kshudruḍu. n. A mean wretch. అల్పుడు.

(p. 341) kṣētramu kshētramu. [Skt.] n. A field. పంటభూమి. A place, a spot స్థలము. The body శరీరము. A wife భార్య. A sacred spot, a place of pilgrimage పుణ్యభూమి. Starvation పస్తు. (this meaning is peculiar to Telugu.) నిన్న కటికిక్షేత్రముగానుండినాడు he was starving all yesterday. క్షేత్రములు చేయు to starve. క్షేత్రగణితము kshētragaṇamu. n. Mensuration. క్షేత్రజ్ఞుడు kshētragnyuḍu. n. The soul. ఆత్మ, జీవము. A husbandman. కాపువాడు. A. ii. 100. క్షేత్రపాలుడు kshētra-pāluḍu. n. An inferior manifestation or terrific form of Siva. భైరవుడు. 'క్షేత్రపాలున కుదికినచీరలారు చాకిరేవులగములయ్యెసకల దిశలు.' A. ii. 55. క్షేత్రాజీవుడు a cultivator దున్ను కొని బ్రతుకువాడు.

(p. 354) gaṇamu gaṇamu. [Skt.] n. A flock, multitude, or assemblage, a tribe, class or troop. వర్గము, సమూహము. A prosodial foot, such as భగణము a dactyl. గణములుకట్టు to scan. గణములు పోయినవి or తప్పినవి the metre is imperfect. A troop of inferior deities, considered as Siva's attendants, and under the special superintendence of Gaṇēsa: whence his name గణేశుడు, గణపతి or గణాధిపుడు. A body of troops consisting of 27 war-chariots, 27 elephants, 81 horses and 135 infantry men. గణార్చన gaṇārchana. n. Worship of the demigods attending on Siva.

(p. 359) garuḍuḍu , గరుడి, గరుత్మంతుడు, గరుటామంతుడు or గరుటాలమంతుడు garuḍuḍu. [Skt.] n. The eagle or sovereign of the feathered race. The Brahminy or Maroon-backed kite, Haliastur indus. (F.B.I.) గరుత్మంతుడు. గరుడిరవుతు garuḍi-ravutu. n. Vishnu. గరుడముక్కువాడు a man with a Roman nose. గరుడధ్వజుడు garuḍa-dhvajuḍu. n. An epithet of Vishnu, whose emblem is the kite. గరుడపచ్చ garuḍa-paṭsṭsa. n. An inferior emerald. మరకతము. గరుడపార్వ garuḍa-pārva. n. An eagle-glance. A keen, fearless look, like that of an eagle. గరుడవాస్తు garuḍa-vāstu. n. A certain plan on which some Hindu houses are built. గరుడసరులు garuḍa-sarulu. n. A fine sort of rice. గరుడస్తంభము or గరుడకంబము garuḍa-stambhamu. n. A post erected before a temple, with bells at the top. గరుడాగ్రజుడు garuḍ-āgrajuḍu. n. An epithet of Anura, as being the elder brother of గరుడుడు. గరుడాచలము garuḍā-chalamu. n. The name of a hill in the Cuddapa District: and the subject of a favourite poem. గరుడాశ్వారు garuḍāḷvāru. n. A name for an eagle. A brahminy kite. గరుడాసనము garuḍ-āsanamu. n. Kneeling on one knee: this being the attitude of the griphon Garuda.