(p. 18) akamu akamu. [Skt. from ఆ = not & క = happiness.] n. Ache, pain, affliction. Sin. దుఃఖము, పాపము నాకము = న+అకము = heaven, the sinless place.

(p. 18) akaluṣamu a-kalushamu. [Skt.] adj. Stainless, sinless, unspotted.

(p. 18) akaḷaṅkamu a-kaḷankamu. [Skt.] adj. Stainless, spotless, faultless, blameless, నిష్కళంకమైన, నిర్మలమైన, దోషరహితమైన, అకళంకుడు a spotless man.

(p. 19) akāraṇamu a-kāraṇamu. [Skt.] adj. Groundless, causeless. నిర్హేతుకమైన. అకారణముగా without a reason. అకారణోత్పన్నము produced spontaneously. అకారత్ (H. incorrect form of అకారణముగా) without cause నిర్హేతుకముగా, ఊరక.

(p. 19) akiñcanamu a-kinchanamu. [Skt.] adj. Penniless, poor, indigent. దరిద్రుడైన అకించనుడు a-kinchanuḍu. n. A penniless wretch, a poor man. దరిద్రుడు, నిరుపేద.

(p. 19) akilbiṣamu a-kilbishamu. [Skt.] adj. Sinless, faultless. నిర్దోషమైన.

(p. 23) agaṇitamu a-gaṇitamu. [Skt.] adj. Inestimable, countless, innumerable, endless, great. అపరిమితమైన, మహత్తైన, విస్తారమైన. 'అగణితాలంకారయగు చంద్రముఖిని.' Sar. D. 17. 'అగణితమగు మానభంగమహహో తెలిసెన్.' H. 1. 140. 'అగణితోర్వీస్థలి.' N. 6. 74.

(p. 23) agaṇyamu a-gaṇyamu. [Skt.] adj. Incalculable, indescribable, vast. n. carelessness, disregard.

(p. 23) agarhitamu a-garhitamu. [Skt.] Undespised, unreproached, blameless.

(p. 24) agādhamu a-gādhamu. [Skt.] n. A hole, a chasm. రంధ్రము adj. Unfathomable, very deep, bottomless, abstruse, obscure. అకలస్పర్శమైన, అయోమయమైన. అగాధజలము very deep water.

(p. 27) acatanamu a-chētanamu. [Skt. lit. live-less]. adj. Devoid of life. Inanimate, insensible.

(p. 29) ajāgrata or అజాగ్రత్మ. a-jāgrata. [Skt.] n. Carelessness, headlessness. అజాగ్రతగా carelessly.

(p. 31) aṭṭa aṭṭa. [Tel.] n. The sole of a shoe or slipper; hide; leather. Card, pasteboard. A headless trunk. A part or division. చర్మము, మొండెము, భాగము. ఒంటట్ట చెప్పులు shoes with a single leather for a sole. చెమటట్ట a piece of leather put inside a shoe. అట్టపొట్టగా నుండేవాడు a stout pot-bellied man. అట్టలెత్తిన పాత్రమెట్టులు. A. vi. 103. 'అత్తెరంగునందు నిమియతం డయ్యట్టయుదలయును ధరణీతలగతంబుచేసె.' M. VII. v. 398. 'ఆ రాజులలో పరస్పర వైరంబు బుట్టించిన ఆ దండు రెండట్టలై.' G. vi. 92.

(p. 1396) aḍāvaḍi , అడావిడి or అడావుడి aḍāvaḍi. [Tel.] n. Neglect, carelessness, want to restraint. అడావుడిసంస్ధానము a neglected estate. అడావుజిమవిషి a person devoid of self-restraint. 'ఇంట్లోపెండ్లిఅయతే ఊళ్లోకుక్కలకు అడావుడి' (proverb.)

(p. 35) aḍi aḍi. [Tel.] adj. Great, excessive; vain, useless. డిబీరపు aḍi-bīrapu. [Tel.] adj. Excessively proud. 'వడముడి భుజవిక్రమంబు వారలమనమె, పుడువిన మొకర్ణుని వినమొయడిబీరపుతులువ గెలుచునటె పాండవులన్.' M. VII. iv. 171.