(p. 2) aṅkapoṅkamulu or అంకపొంకాలు anka-ponkamulu [Tel.] n. Fierceness, fury, violence. Enmity, opposition. విరోధము బిడ్డకు జ్వరము అంకపొంకములుగా వచ్చినది the child was attacked with a violent fever. [Other forms are అంకాపొంకములు and అంకాపొంకాలు.]

(p. 20) akkasu akkasu. [H.] n. Spite, malice, anger, opposition, కసి, చలము, ఆగ్రహము, కోపము. అక్కసుకాడు or అక్కసి an angry man.

(p. 130) āstikuḍu āstikuḍu. [Skt. from ఆస్ to be] n. A believer in a god, one who acknowledges the existence of God, in opposition to నాస్తికుడు an atheist. ఆస్తిక్యము āstikyamu. n. Belief in the existence of God. Theism. ఈశ్వరుడు కలడనడము.

(p. 154) uttaramu uttaramu. [Skt.] adj. Secondary subsequent, following after. మీదిది. ఉత్తరభాగము the sequel or supplement. ఉత్తర రామాయణము the sequel to the Rāmāyaṇa. ఉత్తరసాధనము a further means. ఉత్తరసాక్షి a subscribing witness. సాక్షులగుటకు సాక్షి. ఉత్తర పక్షము the party who support the affirmative. Also, the affirmative proposition సిద్ధాంతము, the party in opposition being called ప్రతిపక్షము; the hypothesis or affirmative proposition, the second part or deduction from an argument. ఉత్తరార్థము the second half of an argument being the demonstration or exemplification of the పూర్వార్ధము or assertion first made. ఉత్తరోత్తర adv. Ever after, at any future time, hereafter, in course of time, gradually.

(p. 186) eḍḍamu eḍḍamu. [Tel.] n. An obstacle; opposition అడ్డంకి, నిరోధము.

(p. 204) oṇṭaramu onṭaramu. [Tel.] n. Enmity, opposition విరోధము.

(p. 224) kaṇṭasamu kanṭa-samu. [Tel.] n. A disagreeable word or words said in opposition

(p. 342) khaṇḍanamu khanḍanamu. [Skt. from ఖన్ = to cut.] n. Breaking, dividing, cutting, reducing to pieces. నరుకుడు. Slaying, smiting, destroying, annihilating. Refuting. Rebellion, opposition. Criticism. ఖండసుడు khanḍanuḍu. n. A slayer, a smiter. ఖండము khanḍamu. n. A piece, part, fragment, portion. A chapter, a section. A country, a district, a division. ఉత్తరఖండము the Northern Division. ఖండసంవిత్తు (L. XIII. 32.) జీవేశ్వరుడు. జీవపరమాత్ముడు. ఖండశర్కర khanḍa-ṣarkara. n. Lump sugar. ఖండశశి khandaṣaṣi. n. The moon when less than full: the half moon or crescent. ఖండా khanḍā. n. A cross handled dagger. జంజాతికత్తి, పెద్దకత్తి. In poetry కలువరేకుఖండా he whose dagger is a blossom, i.e., the god of love. ఖండి khanḍi. n. The measure called a Kandy. పుట్టి. ఖండించు khanḍinṭsu. v. t. To cut to pieces, sever, divide, take to pieces, dissect. To tear or break off. To reject, confute, refute. To criticise, to test. To decide, settle, determine. ఖండింపు khanḍimpu n. A settlement, a bargain. ఖండింపుచేయు to settle a bargain, to bargain, to settle. ఖండిక or ఖండ్రిక khanḍika. n. A grange or farm house. A lot of land, or portion of a village, granted free of rent or on a favourable lease. ఖండితము khanḍitamu. adj. Severed, cut, divided. నరకబడిన. Decided, certain, strict. Absolute, down right. ఖండితోత్తరము a decisive answer. ఖండీభూతము khanḍī-bhūtamu. adj. Dashed to pieces. M. VII. iv. 308. ఖండేందువు khanḍēnduru. n. The half moon or crescent. ఖండశశి. ఖండేందు భూషణుడు he who wears a crescent as his crest, i.e, Siva.

(p. 828) pratighamu pratighamu. [Skt.] n. Anger, wrath, rage: opposition. క్రోధము, ప్రతిఘాతము.

(p. 830) pratihatamu prati-hatamu. [Skt.] adj. Disappointed, opposed, obstructed. విరుద్ధమయిన. అందుకు ప్రతిహతమైన ఒక లెక్క a cross account. అప్రతిహతము irresistible. ప్రతిహతముగా prati-hatamu-gā. adv. Against, in opposition. విరుద్ధముగా. ప్రతిహతి prati-hati. n. A prevention, obstruction. A repulse, rebound beating back. Disappointment, అడ్డగింత, విఘాతము, అభ్యంతరము. ప్రతిహతిలేని irresistible. ప్రతిహతుడు prati-hatuḍu. n. One who is disappointed, opposed or obstructed.

(p. 845) prātikūlyamu prāti-kūlyamu. [Skt. from ప్రతికూలము.] n. Contradiction, opposition. విరుద్ధము, ప్రతికూలత్వము, అనుకూలముకామి.

(p. 908) bomma or బొమ bomma. [from Skt. బ్రహ్మ.] n. The god Brahma. బ్రహ్మదేవుడు. An image, idol, puppet, doll. ప్రతిమ. ఆ పడుచు బొమ్మవలెనున్నది she is as beautiful as a statue. An eyebrow, కనుబొమ్మ. A badge of a title, బిరుదచిహ్నము. A mark of disgrace, అవమానచిహ్నము. adj. Little, trifling, అల్పము. బొమ్మంచు bomm-anṭsu. adj. Broidered, figured. Dyed in figures on the edges. Red, ఎర్రని. 'పులఖండములుగుల్కు బొమ్మంచుమోవికి గ్రుక్కిళ్లు మింగని కుందరదన.' N. ix. 287. n. Redness, ఎరుపు బొమ్మంచులు bomm-anṭsulu. n. A red bordered cloth. బొమ్మకట్టు or బొమ్మపెట్టు bomma-kaṭṭu. v. a. To deride, to scoff at, to disgrace, to insult. తిరస్కరించు, అవమానపరచు. బహుధనధాన్య సంపదల సొంపువహించి, పేదరిమికి బొమ్మపెట్టువారు.' Zacca. v. 134. బొమ్మడు bommaḍu. n. A Brahmin. బ్రాహ్మణుడు. బొమ్మచారి Same as బ్రహ్మచారి. (q. v.) బొమ్మజెముడు bomma-jemuḍu. n. The tree called Euphorbia antiquorum. సింహుండము. బొమ్మడాయ bomma-ḍāya. n. A kind of fish. ముద్గురమనే మత్స్యము. బొమ్మ పెండ్లిళ్లు or బొమ్మలపెళ్లిళ్లు bomma-penḍliḷḷu. n. Toy marriages, a game played by children, playing at marrying dolls. బొమ్మమేడి bomma-mēḍi. n. The opposite leaved fig tree, Ficus oppositiolia, కాకోదుంబరము. బొమ్మరాకాసి bomma-rākāsi. n. A devil or fiend, being the ghost of a Brahmin who has skilled in the Vedas, బ్రహ్మరాక్షసి. బొమ్మరాయి bomma-rāyi. n. A brick bat, a large pebble. plu. బొత్తురాలు. బొమ్మరిల్లు bomma-r-illv. n. A doll house, or baby house. R. iii. 35. బొమ్మలాట bommal-āṭa. n. A puppet show, a show of puppets moved by springs. బొమ్మలాటవాడు bommal-āṭa-vāḍu. n. A puppet showman.

(p. 1021) meṭṭa or మిట్ట meṭṭa. [Tel.] n. Rising ground, high lying land, uplands. A hill, a rock. ఉన్నతభూమి, మెరక, పర్వతము, దిబ్బ. The foot, పాదము. Dry land as opposed to మడి or మాగాణి land artificially irrigated. సారంగమెట్ట the hill at Rajahmundry on which sārangadhara was slain. 'ఇట్టలంబుగమీద బుట్టలు పెరిగిమెట్టల క్రియనున్న యిట్టిసన్మునులు.' BD. iii. 2141. మెట్టజీలుగు meṭṭa-jīlugu. n. A species of జీలుగు. (q. v.) మెట్టతామర meṭṭa-tāmara. n. The plant called Cassia alata, or Senna alata. Rox. ii. 349. మెట్టపంట a dry crop, a crop raised on land which is solely dependent on rain. మెట్టమడుగు a lake among hills, or on rising ground, దొన, కొండమడుగు. మెట్టమార్గము the upper road, మెరకమార్గము. A land route (in opposition to సముద్రమార్గము 'by water.') మెట్టనాలుపిట్ట or మెట్టవాల్పిట్ట meṭṭa-vālu-piṭṭa. n. A fowl, కోడి.

(p. 1155) vāraṇamu vāraṇamu. [Skt.] n. Resistance. opposition, warding off a blow, guarding, defence: a shield. నివారించడము, వారించుట ప్రతిషేధము, డాలు. An elephant, ఏనుగు. వారణరాజము the prince of elephants. వారణపుడేగ vāraṇapu-ḍēga. n. A kind of hawk, డేగలలోభేదము. Jerdon. No. 33. వారణబుస or వారణనవృష vāraṇa-busa. n. The plantain tree. అరటిచెట్టు. వారణ vāraṇa. n. An embankment, చెలియలికట్ట.

(p. 1187) virōdhamu vi-rōdhamu. [Skt.] n. Difference, opposition, contradiction, disagreement, discrepancy, enmity, animosity. Detriment, harm, mischief, misdemeanor. ద్వేషము, పగ, విరుద్ధత, గిట్టమి, చెరువు, అడ్డంకి. ఎడబాటు. నేత్రవిరోధము an affection of the eyes. మార్గవిరోధము perils in travelling. ఇది ధర్మశాస్త్రవిరోధము this is at variance with the laws of propriety. దేహమునకు విరోధమైన unhealthy, insalubrious. విరోధనము vi-rōdhanamu. n. The act of opposing, విరోధించు. విరోధి vi-rōdhi. n. An enemy, or opponent. శత్రువు. The name of a Telugu year. విరోధించు vi-rōdhinṭsu. v. n. To oppose, withstand, contradict, prevent; to hate, be at enmity with, be hostile to. విరధముచేయు, అడ్డగించు, గిట్టకపోవు, ద్వేషించు, పగపట్టు. విరోధికృత్తు vi-rōdhi-kṛittu. n. The name of a Telugu year.