(p. 152) uḍugu uḍugu. [Tel.] v. n. To fall away, grow thin, lean or emaciated, decrease, to be cast off, to be removed as a stone or chain: to be exhausted. To pause, halt, stop. To cease, abate, leave, quit, or relinquish anger. To cease or depart as desire. To be shaken (as a resolution.) M. II. if. 126. కానుపు ఉడిగినది breeding has ceased. ఉడుగక ceaselessly, incessantly, without intermission. ఎగతెగక. ఉడుకువ uḍukuva. [Tel. ఉడుగు+కువ] n. Cessation. Rest. ఊరట, ఉపశమనము. ఉడిగించు uḍiginṭsu. [Tel. causative of ఉడుగు] v. a., To weaken, to lower or starve. To loosen. To turn out, cause to leave, &c., to check, stop, bridle. To remove, do away with. పొగొట్టు.

(p. 422) civuku chivuku. [Tel.] v. n. To rot, to be damaged, weakened, wasted or spoilt. సారహీనమగు. To pine with grief or sorrow. చివికిన rotten, damaged, శిధిలమైన, కుళ్లిన; pining కలతనొందిన. చివుకు n. Corruption, spoiling, rotting. Pining మనస్సుకలత నొందడము. చివుక్కు chivukku. adv. Impetuously, rampantly, briskly, with agility. చివుక్కున at once, suddenly. చివుక్కురుమను to be confused or agitated in mind మనస్సుకలుగు.

(p. 600) duḥ duh. [Skt.] A negative prefix. Bad, evil, wicked. చెడు, చెడ్డ. In compounds it changes into దుశ్ or దుస్ according to the rules of Sandhi. Such compounds as usually occur in Telugu literature are here brought together and explained. దురంతము dur-antamu. adj. Endless, eternal, without limit, boundless , unfathomable, అంతములేని. దురదృష్టము dur-adṛishṭamu. n. Ill luck, misfortune. adj. Unfortunate. దురదృష్టుడు dur-adṛishṭuḍu. n. An unfortunate man. దురభిమానము dur-abhimānamu. n. Arrogance, presumption. దురభ్యాసము dur-abhyāsamu. n. An evil practice, a bad habit. దురవగాహము dur-avagāhamu. adj. Hard to understand, inexplicable, puzzling. దురవస్థ dur-avastha. n. Mishap, evil plight. దురహంకారము dur-ahankāramu. n. Presumption, arrogance. దూరాకృతము dur-ākṛitamu. n. An evil act, a misdemeanour. దుర్మార్గము దురాక్షేపణ dur-ākshēpaṇa. n. A quibble or groundless objection; a finesse. దురాగతము dur-āgatamu. n. An outrage. దురాగ్రహము dur-āgrahamu. n. Groundless anger. దురాబారము dur-āchāramu. n. A bad custom. దురాచారుడు a man of bad habits or conduct. దురాత్ముడు dur-ātmuḍu. n. A bad hearted man. దురాపము dur-āpamu. adj. Intolerable, unbearable. దురాపకోపము prodigious rage. దురాలోచన dur-ālōchana. n. Bad intent, a plot. దురాశ dur-āṣa. n. Covetousness, vain hopes, avarice, greed. దురాశపరుడు dur-āṣa-paruḍu. n. A covetous, avaricious man. దురుక్తి or దురాలావము dur-ukti. n. Hard words, harshness of language. దుర్గంధము dur-gan-dhamu. n. A bad smell , stink. దుర్గతి dur-gati. n. Ruin, perdition, నరకము. Poverty, బీదతనము. దుర్గమము dur-ga-mamu. adj. Inaccessible, impossible. పొందగూడని, పోగూడని. దుర్గుణము dur-guṇamu. n. An evil nature, a bad quality, a bad symptom. దుర్ఘటము dur-ghaṭamu. adj. Hazardous, hard, impracticable. దుర్జనుడు dur-januḍu. n. A bad man, a wretch. దుష్టుడు. దుర్జయము dur-jayamu. adj. Unconquerable, invincible, invulnerable. దుర్దశ dur-daṣa. n. Misfortune. దుర్జాతుడు dur-jātudu. n. A man of low birth. దుర్దినము dur-dinamu. n. A cloudy or foul day. ముసురుపట్టియుండు దినము. దుర్ధరము dur-dharamu. adj. That cannot be worn. ధరింపగూడని. దుర్ధర్షము dur-dharshamu. adj. Despicable. తిరస్కరింపదగిన. దుర్నయము or దుర్నీతి dur-nayamu. n. Wickedness, immorality. దుర్నిరీక్ష్యము dur-nirīkshyamu. adj. Dazzling, that dazzles, which is hard to look at. Terrific. దుర్బలము dur-balamu. adj. Weak, not valid, unreasonable, groundless. దుర్భలముచేయు to weaken. దుర్బుద్ధి dur-buddhi. n. Folly, weak reason; evil intent. దుర్భోధన dur-bōdhana. n. Evil counsel, instigation, temptation. దుర్భోధనచేయు to give evil advice, to instigate. దుర్భరము dur-bha-ramu. adj. Insupportable, భరించశక్యము కాని. దుర్బాష dur-bhāsha. n. Abuse, revilling, evil words. దుర్భాషలాడు to use foul language, to revile or scold. దుర్భిక్షము dur-bhikshamu. n. Dearth, famine. దుర్భిక్షకాలము hard times, a period of scarcity. దుర్మతి dur-mati. n. Folly. An evilminded man, దుర్భుద్ధికలవాడు. The name of a year. దుర్మదము dur-madamu. n. Arrogance. దుర్మరణము dur-maradṇa-mu. n. An unfortunate end, a violent or untimely death. దుర్మాంసము dur-mar-samu. n. Proud flesh (that grows in a sore or wound.) దుర్మార్గము dur-mārgamu. n. Misconduct, an offence. adj. Wicked. దుర్మార్గుడు dur-mārgudu. n. A wicked man, sinner, villain, evildoer. దుర్యశము dur-yaṣamu. n. Infamy, disgrace. దుర్యోగము dur-yōgamu. n. Misfortune, hard circumstances. దుర్లభము dur-labhamu. adj. Hard to get, scarce, rare. Difficult. దుర్వచనము dur-vachanamu. n. Foul language, abuse. దుర్వర్ణము dur-varṇamu. adj. Tarnished (as copper.) దుర్వృత్తుడు dur-vṛittuḍu. n. He who is wicked, he who leads a low or infamous life. దుశ్చరితుడు. దుర్వారము dur-vāramu. adj. Inevitable, irresistible. దుర్వ్యాపారము dur-vyāpā-ramu. n. Misconduct. దుశ్చరితము duṣcharitamu. n. Wicked conduct, wickedness. దుశ్చేష్ట duṣ-cheshṭa. n. A wicked deed. దుశ్చకునము duṣ-ṣskunamu. n. An evil omen. దుష్కరము dush-karamu. adj. Difficult, hard. చేయగూడని. దుష్కృతము dush-kṛitamu. n. A sin, an evil deed. పాపము. దుస్తంత్రము dus-tantramu. n. Craft, guile. కపటోపాయము. దుస్తరము dus-taramu. n. Difficulty. adj. Difficult bad, vile, inevitable, unavoidable. తరింపగూడని. దుస్సంగము dus-sangamu. n. Unlawful intercourse. దుస్సంధి dus-san-dhi. n. An error in grammatical elision. A base introduction: an acquaintance formed through the medium of vile persons. దుస్సహము dussahamu. adj. Insufferable, intolerable. సహింపగూడని దుస్స్వప్నము dus-svapnamu. n. An evil dream.

(p. 637) nalugu , నలగు or నలియు nalugu. [Tel.] v. n. To break. To be broken, bruised, crushed, crumpled or reduced to powder. నలియగు. To rub with a fragrant paste నలుగుపెట్టు. To become easy, smooth, or familiar by acquaintance. To wither, be weakened or debilitated. ఆ పాఠము అతనికి నలిగినది the lesson has become familiar to him. దోవ యింకా నలగలేదు the road is not yet trodden smooth. వారు జగడమాడగా నేను నలిగిపోతిని they were the disputants but I was the sufferer, I was crushed between them. వారు నలిగిపోయినాడు they are in reduced circumstances. ఒళ్లు నలిగియున్నది the limbs are quite tired. నలుగు nalugu. n. Rubbing, scrubbing the limbs with fragrant paste made usually of పెసలు. నలుగుపెట్టు to rub the limbs with paste. నలుగు or నలుగుపిండి n. A sort of fragrant paste used as soap. నలుగుడు or నలగుడు naluguḍu. n. Difficulty, trouble, pain, suffering. పిడనము, సంకటము, తొందర, ఇబ్బంది 'అతండు నలుగుడుబడరాదో మగువ.' Suca. iii. 333. That which is thrashed or bruised. నలిగినది. నలుగుడుపెట్టు to oppress, to harass. నలగగొట్టు nalaga-goṭṭu. v. a. To pound, to bruise. వాణ్ని నలగకొట్టినారు they thrashed him severely. నలత or నల్త nalata. n. Debility: a weak state: the remains or constitutional effects of a disease. పురాణించిన రోగము. Convalescence, a bad state of health, lingering indisposition, a low fever. నలతగొట్టు nalata-goṭṭu. n. A make-bate, a thorn in one's side. నలుకువ or నలకువ nalukuva. n. Ailing, an ill state of health. వ్యాధి. Suffering, శ్రమము, బాధ. Weariness, ఆయాసము. నలుచు, నలచు or నలుపు naluṭsu. v. a. To crush. To rub the skin. నలియజేయు, తోము.

(p. 813) poli poli. [Tel.] n. Freshness, bloom. An offering to some village deity, బలి. Profit, gain, లాభము, పస, మేలు. Loss, నష్టి. పొలికలుగు poli-kalugu. v. n. To gain a profit, లాభముకలుగు. పొలికలును poli-kalanu. n. A battle field. యుద్ధభూమి. పొలిపోవు or పొలివోవు poli-pōvu. v. n. To be spoiled or ruined, చెడు. To die, చచ్చు. To become useless, వ్యర్ధమగు. To be defeated, భంగపడు. To be weakened, to give up, as an attempt, ఉడుగు. To lose. కించిద్భంగమగు. 'తపమంతయుబౌలివోవగ.' Swa. vi. 42. పొలిపుచ్చు poli-puṭsṭsu. v. a. To kill, చంపు. M. X. ii. 115. పొలిపెట్టు poli-peṭṭu. n. Lands and other property made over to a temple for its support, గుడికేర్పరచినస్థితి. పొలిమేర poli-mēra. n. A boundary or limit, సరిహద్దు.

(p. 1372) srukku srukku. [Tel.] v. n. To withdraw from. వెనుదీయు. To be afraid of, భయపడు. To close (as a flower), ముడుగు. To be folded, to be crumpled, as skin, ముడతపడు. To be diminished, తగ్గు, క్షీణించు. To be sorrowful, to grieve, దుఃఖించు, చింతించు, To faint, languish, ముర్ఛిల్లు, సొక్కు, సొమ్మసిల్లు. To hesitate, సంకోచించు. To fade, వాడు. To surround, encircle, చుట్టుకొను. n. Entanglement, a tangle. చిక్కు. Sorrow, grief, దుఃఖము, శోకము. A fold of the skin on the stomach, కడుపుమీదిముడుత. 'చరణాహతి కోరువలేకయేగతిన్ స్రుక్కెనొ.' Vasu. ii. 11. 'విషాదాదరతన్ స్రుక్కు.' M. XII. v. 160. స్రుక్కబడు srukka-aḍu. v. n. To grieve, దుఃఖించు. స్రుక్కించు sruk-kinṭsu. v. a. To make faint or fatigued, to fatigue, to weaken, సొక్కించు, బలహీనముచేయు. స్రుక్కుచేప srukku-chēpa. n. A sort of fish. మత్స్యభేదము.