(p. 182) ega ega. [Tel. from ఎగయు] adv. Up, upward. ఎగగొట్టు ega-goṭṭu. v. a. To throw up, rob, to run away with. ఎగురజేయు, అపహరించు. ఎగగ్రోలు ega-grōlu. v. t. To suck up పీల్చు. ఎగజల్లు ega-zallu. v. t. To scatter upward. పైకి చల్లు. ఎగజేపు ega-jēpu. v. a. To keep in (the milk) or restrain it from flowing (as a cow does unless the calf is with her. ఎగదన్ను ega-dannu. v. t. To kick up. ఎగదీయు ega-dīyu. v. a. To lift or pull up. To raise. ఎగదువ్వు ega-duvvu. v. t. To comb upwards. మీదికి దువ్వు. ఎగదోయు ega-dōyu. v. t. To lift up, push up. ఎగమాడు ega-n-ūdu. v. t. To blow upwards, to disregard. పైకి ఊదు, తిరస్కరించు. ఎగనెత్తు ega-n-ettu. v. t. To lift up. పైకెత్తు ఎగబట్టు ega-baṭṭu. v. t. To hold up. ఎత్తపట్టు. ఎగబీల్చు ega-bīlṭsu. v. t. To snort aloud. ఎగఊపిరి ega-ūpiri. n. A gasp. ఎగబోత ega-bōta. n Spreading upwards, giving bad advice, rumination, a brown study, discontent. ఎగువకు వ్యాపించుట, దుర్భోధనచేయుట. వానికి చెమట యెగబోత దిగబోతగా నున్నది he was in a sweat from head to foot. ఎగబోయు ega-bōyu. v. t. To give bad advice. దుర్భోధచేయు to hint. మాచించు. ఎగబ్రాకు ega-brāku. v. i. To creep up, crawl up. మీదికి ప్రాకు. ఎగరో౛ు ega-rōzu. v. i. To breathe hard. ఎగరొప్పు ega-roppu. n. Breathing hard. ఎగవిడుచు ega-viḍuṭsu. v. t. To let alone. ఊరకవిడుచు. ఎగవేయు ega-vēyu. v. t. To embexxle, misappropriate. అపహరించు.

(p. 600) duḥ duh. [Skt.] A negative prefix. Bad, evil, wicked. చెడు, చెడ్డ. In compounds it changes into దుశ్ or దుస్ according to the rules of Sandhi. Such compounds as usually occur in Telugu literature are here brought together and explained. దురంతము dur-antamu. adj. Endless, eternal, without limit, boundless , unfathomable, అంతములేని. దురదృష్టము dur-adṛishṭamu. n. Ill luck, misfortune. adj. Unfortunate. దురదృష్టుడు dur-adṛishṭuḍu. n. An unfortunate man. దురభిమానము dur-abhimānamu. n. Arrogance, presumption. దురభ్యాసము dur-abhyāsamu. n. An evil practice, a bad habit. దురవగాహము dur-avagāhamu. adj. Hard to understand, inexplicable, puzzling. దురవస్థ dur-avastha. n. Mishap, evil plight. దురహంకారము dur-ahankāramu. n. Presumption, arrogance. దూరాకృతము dur-ākṛitamu. n. An evil act, a misdemeanour. దుర్మార్గము దురాక్షేపణ dur-ākshēpaṇa. n. A quibble or groundless objection; a finesse. దురాగతము dur-āgatamu. n. An outrage. దురాగ్రహము dur-āgrahamu. n. Groundless anger. దురాబారము dur-āchāramu. n. A bad custom. దురాచారుడు a man of bad habits or conduct. దురాత్ముడు dur-ātmuḍu. n. A bad hearted man. దురాపము dur-āpamu. adj. Intolerable, unbearable. దురాపకోపము prodigious rage. దురాలోచన dur-ālōchana. n. Bad intent, a plot. దురాశ dur-āṣa. n. Covetousness, vain hopes, avarice, greed. దురాశపరుడు dur-āṣa-paruḍu. n. A covetous, avaricious man. దురుక్తి or దురాలావము dur-ukti. n. Hard words, harshness of language. దుర్గంధము dur-gan-dhamu. n. A bad smell , stink. దుర్గతి dur-gati. n. Ruin, perdition, నరకము. Poverty, బీదతనము. దుర్గమము dur-ga-mamu. adj. Inaccessible, impossible. పొందగూడని, పోగూడని. దుర్గుణము dur-guṇamu. n. An evil nature, a bad quality, a bad symptom. దుర్ఘటము dur-ghaṭamu. adj. Hazardous, hard, impracticable. దుర్జనుడు dur-januḍu. n. A bad man, a wretch. దుష్టుడు. దుర్జయము dur-jayamu. adj. Unconquerable, invincible, invulnerable. దుర్దశ dur-daṣa. n. Misfortune. దుర్జాతుడు dur-jātudu. n. A man of low birth. దుర్దినము dur-dinamu. n. A cloudy or foul day. ముసురుపట్టియుండు దినము. దుర్ధరము dur-dharamu. adj. That cannot be worn. ధరింపగూడని. దుర్ధర్షము dur-dharshamu. adj. Despicable. తిరస్కరింపదగిన. దుర్నయము or దుర్నీతి dur-nayamu. n. Wickedness, immorality. దుర్నిరీక్ష్యము dur-nirīkshyamu. adj. Dazzling, that dazzles, which is hard to look at. Terrific. దుర్బలము dur-balamu. adj. Weak, not valid, unreasonable, groundless. దుర్భలముచేయు to weaken. దుర్బుద్ధి dur-buddhi. n. Folly, weak reason; evil intent. దుర్భోధన dur-bōdhana. n. Evil counsel, instigation, temptation. దుర్భోధనచేయు to give evil advice, to instigate. దుర్భరము dur-bha-ramu. adj. Insupportable, భరించశక్యము కాని. దుర్బాష dur-bhāsha. n. Abuse, revilling, evil words. దుర్భాషలాడు to use foul language, to revile or scold. దుర్భిక్షము dur-bhikshamu. n. Dearth, famine. దుర్భిక్షకాలము hard times, a period of scarcity. దుర్మతి dur-mati. n. Folly. An evilminded man, దుర్భుద్ధికలవాడు. The name of a year. దుర్మదము dur-madamu. n. Arrogance. దుర్మరణము dur-maradṇa-mu. n. An unfortunate end, a violent or untimely death. దుర్మాంసము dur-mar-samu. n. Proud flesh (that grows in a sore or wound.) దుర్మార్గము dur-mārgamu. n. Misconduct, an offence. adj. Wicked. దుర్మార్గుడు dur-mārgudu. n. A wicked man, sinner, villain, evildoer. దుర్యశము dur-yaṣamu. n. Infamy, disgrace. దుర్యోగము dur-yōgamu. n. Misfortune, hard circumstances. దుర్లభము dur-labhamu. adj. Hard to get, scarce, rare. Difficult. దుర్వచనము dur-vachanamu. n. Foul language, abuse. దుర్వర్ణము dur-varṇamu. adj. Tarnished (as copper.) దుర్వృత్తుడు dur-vṛittuḍu. n. He who is wicked, he who leads a low or infamous life. దుశ్చరితుడు. దుర్వారము dur-vāramu. adj. Inevitable, irresistible. దుర్వ్యాపారము dur-vyāpā-ramu. n. Misconduct. దుశ్చరితము duṣcharitamu. n. Wicked conduct, wickedness. దుశ్చేష్ట duṣ-cheshṭa. n. A wicked deed. దుశ్చకునము duṣ-ṣskunamu. n. An evil omen. దుష్కరము dush-karamu. adj. Difficult, hard. చేయగూడని. దుష్కృతము dush-kṛitamu. n. A sin, an evil deed. పాపము. దుస్తంత్రము dus-tantramu. n. Craft, guile. కపటోపాయము. దుస్తరము dus-taramu. n. Difficulty. adj. Difficult bad, vile, inevitable, unavoidable. తరింపగూడని. దుస్సంగము dus-sangamu. n. Unlawful intercourse. దుస్సంధి dus-san-dhi. n. An error in grammatical elision. A base introduction: an acquaintance formed through the medium of vile persons. దుస్సహము dussahamu. adj. Insufferable, intolerable. సహింపగూడని దుస్స్వప్నము dus-svapnamu. n. An evil dream.