(p. 103) askhalitamu a-skhalitamu. [Skt.] adj. Firm, unshaken; chaste. చలింపని. అస్ఖలితబ్రహ్మచారి a youth who has not known a woman.

(p. 391) gōci gōchi. [Tel.] n. A clout. A truss or flap; a waist cloth. ఇనుపగోచి an iron buckle fabled to be worn by ascetics. వాడు ఇనుప గోచికట్టినాడు he took a vow of chastity. కోకగోచిపెట్టుకొను to draw the skirt of the petticoat between the thighs, and tuck it into the waist behind. గోచిదరిద్రము nakedness, utter poverty. గోచికాడై stripped naked. HD. ii. 1050. గోచికట్టు, గోచికాడు or గోచిబాపడు gōchi-kaṭṭu. n. A bachelor. బ్రహ్మచారి. HK. iv. 179.

(p. 504) taḍi taḍi. [Tel.] n. Damp, moisture. తేమ. Water నీరు. భయమువల్ల నోట తడిలేక through fright my tongue having dried up. చేతడి అరచు (P. i. 502.) my hand is not yet dry, i.e., it is this moment done. adj. Wet, damp, moist. తడిబట్ట a wet cloth. తడిగుడ్డతో గొంతుకోసినాడు he cut his throat with a damp cloth, that is, he ruined him by fair and gentle means; hanging a man with a silken halter. తడిపొడి slightly wet. తడిపడు taḍi-paḍu. v. n. To be moist. తడియొత్తు taḍi-y-ottu. n. A towel, a napkin తడితుడుచుకొనుగుడ్డ. తడియు taḍiyu. v. n. To be wet, to get wet. తడుపు it is wet తడపి ఉన్నాడు he is wet తడువు taḍupu v. a. To moisten or wet. తడియజేయు. n. A modesty piece or loin cloth. గోచి. తడుపుదాలుపు a bachelor బ్రహ్మచారి. A towel చిన్నగుడ్డ. adj. Wet (as a cloth) తడిసిన (గుడ్డ.) తడిపించు taḍipinṭsu. v. a. To cause to become wet, వానిచేత ఈ బట్ట తడిపించు you must make him wet the cloth.

(p. 863) baṭu or బటుక baṭu. [Tel.] n. A Brahmin bachelor. బ్రహ్మచారి. బటువస్త్రము, a bachelor's cloth.బడుగువస్త్రము.

(p. 908) bomma or బొమ bomma. [from Skt. బ్రహ్మ.] n. The god Brahma. బ్రహ్మదేవుడు. An image, idol, puppet, doll. ప్రతిమ. ఆ పడుచు బొమ్మవలెనున్నది she is as beautiful as a statue. An eyebrow, కనుబొమ్మ. A badge of a title, బిరుదచిహ్నము. A mark of disgrace, అవమానచిహ్నము. adj. Little, trifling, అల్పము. బొమ్మంచు bomm-anṭsu. adj. Broidered, figured. Dyed in figures on the edges. Red, ఎర్రని. 'పులఖండములుగుల్కు బొమ్మంచుమోవికి గ్రుక్కిళ్లు మింగని కుందరదన.' N. ix. 287. n. Redness, ఎరుపు బొమ్మంచులు bomm-anṭsulu. n. A red bordered cloth. బొమ్మకట్టు or బొమ్మపెట్టు bomma-kaṭṭu. v. a. To deride, to scoff at, to disgrace, to insult. తిరస్కరించు, అవమానపరచు. బహుధనధాన్య సంపదల సొంపువహించి, పేదరిమికి బొమ్మపెట్టువారు.' Zacca. v. 134. బొమ్మడు bommaḍu. n. A Brahmin. బ్రాహ్మణుడు. బొమ్మచారి Same as బ్రహ్మచారి. (q. v.) బొమ్మజెముడు bomma-jemuḍu. n. The tree called Euphorbia antiquorum. సింహుండము. బొమ్మడాయ bomma-ḍāya. n. A kind of fish. ముద్గురమనే మత్స్యము. బొమ్మ పెండ్లిళ్లు or బొమ్మలపెళ్లిళ్లు bomma-penḍliḷḷu. n. Toy marriages, a game played by children, playing at marrying dolls. బొమ్మమేడి bomma-mēḍi. n. The opposite leaved fig tree, Ficus oppositiolia, కాకోదుంబరము. బొమ్మరాకాసి bomma-rākāsi. n. A devil or fiend, being the ghost of a Brahmin who has skilled in the Vedas, బ్రహ్మరాక్షసి. బొమ్మరాయి bomma-rāyi. n. A brick bat, a large pebble. plu. బొత్తురాలు. బొమ్మరిల్లు bomma-r-illv. n. A doll house, or baby house. R. iii. 35. బొమ్మలాట bommal-āṭa. n. A puppet show, a show of puppets moved by springs. బొమ్మలాటవాడు bommal-āṭa-vāḍu. n. A puppet showman.

(p. 914) brahma brahma. [Skt. బృహ్. (brih) to increase, Probably, the Indianised form of the name of 'Abraham', as బ్రహ్మము is of 'Abram,' the పితామహ of the Jewish race. Compare their stories.] n. The god Brahma, the operative creator of the world. ఇది బ్రహ్మభేద్యముగానున్నది this is invincible even to Brahma. వాడు వట్టి యంబ్రహ్మ he is a mere simpleton. There are said to be nine Brahmas, viz., భృగువు, పులస్త్యుడు, పులహుడు. అంగిరసుడు, అత్రి, క్రతువు, దక్షుడు, వసిష్ఠుడు, మరీచి. బ్రహ్మము brahmamu. n. The deity, పరమాత్మ. The Veda, వేదము. Meditation, తపము. బ్రహ్మకమ్మి brahma-kammi. n. The seam that goes down the middle of a sheet. బ్రహ్మచర్యము brahma-charyamu. n. The bachelor state. Abstinence from sexual intercourse. బ్రహ్మచారి brahma-chāri. n. A bachelor or novice: the title borne by a Brahmin during the period of religious instruction, which extends from childhood up to manhood, when he is married. బ్రహ్మచారిణి brahma-chāriṇi. n. A maiden that remains unmarried, a female novice: a woman leading a life of continence. బ్రహ్మచర్యమును అనుష్ఠించు స్త్రీ బ్రహ్మణ్యము Same as బ్రహ్మదారువు, గంగ రావిచెట్టు, (q. v.). adj. Relating to, or connected with a Brahmin. బ్రాహ్మణహితము. బ్రహ్మత్య brahmatya. (correctly, బ్రహ్మహత్య.) n. Brahmin-slaying, బ్రాహ్మణునిచంపడము. బ్రహ్మత్వము brahmatvamu. n. Identification with Brahma, or God. Godhead. బ్రహ్మసాయుజ్యము, బ్రహ్మస్వరూపము. బ్రహ్మదండి brahma-danḍi. n. The Mexican or Prickly Poppy. (Watts); a plant called Argemone mexicana. (Wight.) వారాహి. బ్రహ్మనాడి brahma-nāḍi. n. The cerebral nerves. Hari Vams. i. 11. బ్రహ్మనాభుడు brahma-nābhuḍu. n. An epithet of Vishnu. బ్రహ్మపుత్రము brahma-putramu. n. The river Brahmaputra. A sort of poison. మకరాక్షజాతిసర్ప విషము. బ్రహ్మపుత్రుడు brahma-putruḍu. n. A name of Narada. నారదుడు. Kētu, కేతుగ్రహము. బ్రహ్మబంధువు brahma-bandhuvu. n. A wretch, a miscreant infamous as a false witness. అబద్ధపుసాక్ష్యము పలికినందువల్ల నిందింపబడ్డవాడు, కూటసాక్షి అయిననిందితుడు. బ్రహ్మబిందువు brahma-binduvu. n. A drop of Saliva. బ్రహ్మభూతుడు brahma-bhūtuḍu. n. One who has become one with the Supreme Spirit. బ్రహ్మత్వముపొందినవాడు. బ్రహ్మభూయము or బ్రహ్మసాయుజ్యము brahma-bhūyamu. n. Brahmanhood, బ్రహ్మత్వము. బ్రహ్మయజ్ఞము brahma-yagnamu. n. The name of a certain rite among Brahmins. వేదపాఠము. బ్రహ్మరథము brahma-rathamu. n. A vehicle or car borne on the shoulders of Brahmins. P. i. 14. Vulgarly, a bier. పాడె, శవవాహనము. బ్రహ్మరంధ్రము brahma-randhramu. n. The fontanella, in anatomy: the quadrangular aperture found betwixt the os frontis and ossa sincipittis, in children just born; మాడపట్టు, నడినెత్తి. At death the soul is supposed by the Hindus to quit the body by this crevice. బ్రహ్మరాకాసిచెట్టు brahma-rākāsi-cheṭṭu. n. The giant-aloe used in fences. బ్రహ్మరాక్షసి brahma-rākshasi. n. A ghoul, ogre or she-sprite. కోతిపుండు బ్రహ్మరాక్షసి అయినది this made matters worse than before. బ్రహ్మరాక్షసుడు brahma-rākshasuḍu. n. A fiend of the Brahminical class: a priest's ghost. బ్రహ్మలిపి or బ్రహ్మవ్రాత brahma-lipi. n. An unintelligible scrawl, a bad scribble. Originally applied to the lines or the sutures of the skull, which are supposed to be hieroglyphics, the mysterious writing of destiny. తలపుర్రె మీది వ్రాత, చిక్కుగానుండేవ్రాలు. బ్రమ్మావాది brahma-vādi. n. A Vedantist, వేదాంతి. బ్రహ్మ విద్వాంసుడు brahma-vidvān-siḍu. n. An illustrious doctor or professor. బ్రహ్మవేళ brahma-vēḷa. n. Dawn. అరుణోదయకాలము. A. vi. 2. బ్రహ్మవ్రాలు brahma-vrālu. n. The handwriting of God: a name given to the crooked lines on the skull. బ్రహ్మసూత్రము brahma-sūtramu. n. The sacred thread worn by Brahmins. యజ్ఞోపవీతము, ౛ందెము. బ్రహ్మసువు brahma-suvu. n. Manmadha, మన్మధుడు. బ్రహ్మస్వము brahma-svamu. n. A Brahmin's property or wealth. బ్రాహ్మణసొత్తు Kod. § 5. Jain. 1. 77. బ్రహ్మహత్య brahma-hatya. Brahmin-slaying. Also (vulgarly) any killing; thus పిల్లిబ్రహ్మహత్య cat slaughter. బ్రహ్మహత్యగాడు brahma-hatya-gāḍu. n A Brahmin-slayer, a man of blood. బ్రాహ్మణుని చంపినవాడు. బ్రహ్మాంజలి brahm-ānjali. n. Joining both hands together while reading the Vedas. వేదాధ్యయన కాలమందలిమ్రొక్కు. బ్రహ్మాంము brahm-ānḍamu. n. The globe, the universe, the world. adj. Huge, vast, immense, awful. బ్రహ్మాండముగా brahmānḍamu-gā. adv. Vastly, prodigiously. బ్రహ్మణి brahmāṇi. n. The female energy of Brahma. సరస్వతి. బ్రహ్మానందము brahm-ānandamu. n. Divine bliss. Great joy. మహాసంతోషము. బ్రహ్మరణ్యము brahm-āranyamu. n. A place where the Veda is studied. వేదపాఠభూమి. బ్రహ్మవర్తము brahm-āvartamu. n. Brahmāvarta, the land first occupied by the Brahmins to the north-west of Delhi. బ్రహ్మాసనము brahm-āsanamu. A sacred seat. బ్రహ్మ్యము brahmyamu. n. Divineness. నాదబ్రహ్మ్యము divine harmony, heavenly tones. See బ్రాహ్మణము.

(p. 923) bhikṣakuḍu bhikshu-kuḍu. n. A mendicant ascetic or monk. A beggar, mendicant, pauper. భిక్షువు bhikshuvu. n. A celibate, బ్రహ్మచారి. An ascetic or monk. సన్యాసి. 'అచటినాలవజాతి హలముఖాత్తవిభూతి నాదిభిక్షువుభైక్షమైన మాన్చు.' Swa. i. 3. టీ ఆదిభిక్షువు, మొదటి భిక్షుకుడైన శివునియొక్క, భైక్షమైన, భిక్షావ్యాపారము నైనప్పటికిని.

(p. 992) muñjamu munjamu. [Skt.] n. A fine silky grass called Saccharum munja. (Rox.) ముంజిగడ్డి. ముంజకేశుడు munja-kēṣuḍu. n. An epithet of Vishṇu. విష్ణువు. ముంజి munji. n. The Brahminical girdle made of the Munja grass, బ్రహ్మచారులు మొలను కట్టుకొనేగడ్డిదారము. 'రంజిల్లుపెనుబొడ్డు ముంజివాని.' A. vi. 21. ముంజికాడు munji-kāḍu. n. A bachelor. బ్రహ్మచారి. ముంజికొక munji-kōka. n. A garment woven of fibres. నారచీరె. Vēma. 904.

(p. 1022) meṇakari meṇakari. [Tel.] n. A bachelor, బ్రహ్మచారి.

(p. 1049) mauñji maunji. [Skt. from ముంబు.] n. The girdle worn by a Brahmin bachelor made of three strings of Munja grass. బ్రహ్మచారులు కట్టుకొనే ముంజగడ్డి మొలతాడు. మౌంజీధరుడు one who wears this girdle, a bachelor.

(p. 1123) vaṭuḍu , వటువు or వటుకుడు vaṭuḍu. [Skt.] n. A bachelor, an unmarried Brahmin, a celibate. బ్రహ్మచారి. A boy, బాలకుడు. వటుత్వము vaṭutvamu. n. Bachelorship, the state of being unmarried, celibacy. బ్రహ్మచర్యము.

(p. 1125) vaḍugu or వడువు vaḍugu. [Tel.] n. Mode manner, style, way. విధము, రీతి. 'లక్ష సూర్యమండలములొక్క వడువునగూడియున్ననైన జూడవచ్చు.' Ellana. iii. 451. The ceremony of initiation into the Dwija or twice-born castes. ఉపనయనము. వడుగు. వడువు or వడుగడు n. A Brahmin bachelor. బ్రహ్మచారి.

(p. 1134) varṇamu varṇamu. [Skt.] n. Colour, hue, tint. రంగు. A tribe, class, caste, order. కులము, జాతి. A letter of the alphabet. అక్షరము. వర్ణవివేచన discrimination of caste. వర్ణక్రమము the order of the letters, spelling. వర్ణాచారములు the rules of caste. వర్ణానుగుణ్యముగా conformably to the caste rules. వర్ణకము varṇa-kamu. n. Sandal paste, చందనము, గంధము. Perfume, ointment. Paint, pigment, as indigo, orpiment, &c. లేపనము, నీల్యాదిలేపనద్రివ్యము. A case ending in Telugu grammar. ప్రత్యయము. వర్ణన or వర్ణనము varṇana. n. Description. A characteristic, feature. Praise, panegyric. స్తోత్రము. వర్ణనాంశము a descriptive passage, a thing that is the subject of description. వర్ణనీయము varṇa-ṇīyamu. adj. Fit to be described, delineated, or praised. స్తోత్రముచేయదగిన. నిర్వర్ణనీయము indescribable. వర్ణమాల varṇa-māla. n. The alphabet. అక్షర సమామ్నాయము. వర్ణి varṇi. n. An unmarried Brahmin boy. A bachelor, బ్రహ్మచారి, వటుడు. A painter, చిత్తరువు వ్రాయువాడు. వర్ణించు varninṭsu. v. a. To praise, describe, depiet. స్తోత్రముచేయు, వివరించు. వర్ణితము varṇi-tamu. adj. Described, praised, స్తోత్రము చేయబడిన.

(p. 1221) vēdamu vēdamu. [Skt. √ vid. to know.] n. Knowledge, art, science, విద్య, జ్ఞానము. Divine knowledge or science, the sacred or inspired writings. The Veda or sacred books of the Hindus. బ్రహ్మముఖమందు పుట్టినచదువు, శ్రుతి, శాస్త్రము. వాడు చెప్పినది వేదము all he said was taken for gospel. వేదమూర్తులైన his reverence, his holiness, a title given to learned theologians. ధనుర్వేదము the art of the bow, i.e., archery. వేదశాస్త్రము vēda-ṣāṣtramu. n. The Vedanta or philosophical portion of the Hindu Scriptures. వేదాంతము. వేదాంగములు vēd-āngamulu. n. plu. The sciences dependant on or auxiliary to the Vēdas. వ్యాకరణాదులైన షట్ఛాస్త్రములు. They are శిక్ష, the science of pronounciation and articulation, కల్పము the detail of religious ceremonies, వ్యాకరణము grammar, ఛందస్సు prosody, జ్యోతిషము astronomy, నిరుక్తి the explanation of the difficult or obscure words and phrases that occur in the Vedas. వేదాంతము vēd-āntamu. n. The theological part of the Vedas, i.e., the Upanishads, ఉపనిషత్తులు. A name given to the Advaita system of philosophy. వేదాంతి vēd-ānṭi. n. A follower of the Vedanta philosophy, వేదాంతశాస్త్రమును చదివినవాడు, వేదాంతము తెలిసినవాడు. A bachelor, బ్రహ్మచారి.

(p. 1289) saḍiñcu saḍinṭsu. [Tel.] v. a. To pound, or beat rice. దంచు. సడింపులు or సడింపు బ్రాలలు saḍimpulu. n. plu. Rice properly beaten, దంపుడుబియ్యము. 'బ్రహ్మచారి భుజించుమాత్రకుసడింపుబ్రాలు.' A. vi. 95.