(p. 203) aina aina. [Tel. for అయిన. relative p of అగు] p. p. 1. Being, existing. One who or which is or has become. యజమానుడైన రామయ్య Ramaya who was (his) master. Becoming, suitable, fit; అయిన గుణములు proper principles. అయిన దినము a fit day. అయిన వడ్డి the interest that accumulated. వాకయిన మనిషి my friend. As a conjunction it is thus used ఐన or అయినా or అయినను but though it were so, yet, వాడయినా వీడయినా be it that man or this, either one or the other. It is added to interrogatives as ఎక్కడ. &c., and it gives a strong emphasis as ఎక్కడనైనా wheresoever. ఎవ్వడయినా whosoever. ఎప్పుడయినా whenever. రెండుకోసులయినా at least two miles. ఎవ్వడైననేమి never mind who it was. It turns nouns into adjectives as సొగసైన pretty, having elegance. Else-where it is translated who is (and is added to adjective nouns, thus) కవి అయిన భీమన the poet Bhīmana. విద్వాంసుడైన కవి a poet who is a man of learning. Thus also in the plural ధనికులైన వర్తకులు merchants who are rich. ఐనను or ఐనప్పటికిన్ని although. but, అందుకు అయిన క్రమము the price of that. నాకైనను even to me మేనల్లుడైన అంతఃకరణవల్ల through the affection arising from his being a nephew. ఐనట్టయితే See ఐతే. మీది అయినట్టయితే should it be yours. ఐనప్పటికిన్ని conj. When it is so, even then, nevertheless, still, yet.

(p. 330) kōvidata kōvidata. [Skt.] n. Skill. ఖడ్గకోవిదత skill in the use of the sword. T. ii. 40. కోవిదుడు kō-viduḍu. n. A skilful or wise man. A learned man. విద్వాంసుడు, చదువరి.

(p. 614) dōṣa dōsha. [Skt.] n. Night. రాత్రి. The arm, భుజము. దోషము dōshamu. n. Harm, evil. A fault, crime. An error, mistake, తప్పు. Sin, పాపము. A bad sign: a fatal symptom in illness. ప్రమాణముయొక్క దోషము the penalty of an oath. దోషములేదు there is no harm done. దోచుకొన్న దోషము the guilt of robbery. స్పర్శదోషము the do-filement caused by a touch. దోషగుణములు పుట్టినవి bad symptoms appeared. దోషకారి dōsha-kāri. n. An evil doer. దోషము చేయువాడు, దుష్టుడు, దుష్టురాలు, దోషజ్ఞుడు dōsha-gnyuḍu. n. A physician, one skilled in diseases. వైద్యుడు. A learned man విద్వాంసుడు, దోషము నెరిగినవాడు. దోషాకరుడు dōshākaruḍu. n. The moon. చంద్రుడు. దోషాచరుడు dōshā-charuḍu. n. A flend that 'walks at night.' రాక్షసుడు. దోషి dōshi. n. A sinner. దోషముగలవాడు. A criminal. దోషించు dōshinṭsu. v. n.To turn out ill. To come on (as bad symptoms.) దోషముపుట్టు. అతనికి దోషించినది bad symptoms appeared in his case.

(p. 623) dhīra dhīra. [Skt.] n. A heroine, a brave woman. ధీరము dhīramu. adj. Brave, firm, steady, wise, sensible. ధీరత్వము dhīratvamu. n. Courage Self-command, resolution to bear or endure. ధీరుడు dhīruḍu. n. A hero. ధైర్యముకలవాడు. A learned man, విద్వాంసుడు.

(p. 914) brahma brahma. [Skt. బృహ్. (brih) to increase, Probably, the Indianised form of the name of 'Abraham', as బ్రహ్మము is of 'Abram,' the పితామహ of the Jewish race. Compare their stories.] n. The god Brahma, the operative creator of the world. ఇది బ్రహ్మభేద్యముగానున్నది this is invincible even to Brahma. వాడు వట్టి యంబ్రహ్మ he is a mere simpleton. There are said to be nine Brahmas, viz., భృగువు, పులస్త్యుడు, పులహుడు. అంగిరసుడు, అత్రి, క్రతువు, దక్షుడు, వసిష్ఠుడు, మరీచి. బ్రహ్మము brahmamu. n. The deity, పరమాత్మ. The Veda, వేదము. Meditation, తపము. బ్రహ్మకమ్మి brahma-kammi. n. The seam that goes down the middle of a sheet. బ్రహ్మచర్యము brahma-charyamu. n. The bachelor state. Abstinence from sexual intercourse. బ్రహ్మచారి brahma-chāri. n. A bachelor or novice: the title borne by a Brahmin during the period of religious instruction, which extends from childhood up to manhood, when he is married. బ్రహ్మచారిణి brahma-chāriṇi. n. A maiden that remains unmarried, a female novice: a woman leading a life of continence. బ్రహ్మచర్యమును అనుష్ఠించు స్త్రీ బ్రహ్మణ్యము Same as బ్రహ్మదారువు, గంగ రావిచెట్టు, (q. v.). adj. Relating to, or connected with a Brahmin. బ్రాహ్మణహితము. బ్రహ్మత్య brahmatya. (correctly, బ్రహ్మహత్య.) n. Brahmin-slaying, బ్రాహ్మణునిచంపడము. బ్రహ్మత్వము brahmatvamu. n. Identification with Brahma, or God. Godhead. బ్రహ్మసాయుజ్యము, బ్రహ్మస్వరూపము. బ్రహ్మదండి brahma-danḍi. n. The Mexican or Prickly Poppy. (Watts); a plant called Argemone mexicana. (Wight.) వారాహి. బ్రహ్మనాడి brahma-nāḍi. n. The cerebral nerves. Hari Vams. i. 11. బ్రహ్మనాభుడు brahma-nābhuḍu. n. An epithet of Vishnu. బ్రహ్మపుత్రము brahma-putramu. n. The river Brahmaputra. A sort of poison. మకరాక్షజాతిసర్ప విషము. బ్రహ్మపుత్రుడు brahma-putruḍu. n. A name of Narada. నారదుడు. Kētu, కేతుగ్రహము. బ్రహ్మబంధువు brahma-bandhuvu. n. A wretch, a miscreant infamous as a false witness. అబద్ధపుసాక్ష్యము పలికినందువల్ల నిందింపబడ్డవాడు, కూటసాక్షి అయిననిందితుడు. బ్రహ్మబిందువు brahma-binduvu. n. A drop of Saliva. బ్రహ్మభూతుడు brahma-bhūtuḍu. n. One who has become one with the Supreme Spirit. బ్రహ్మత్వముపొందినవాడు. బ్రహ్మభూయము or బ్రహ్మసాయుజ్యము brahma-bhūyamu. n. Brahmanhood, బ్రహ్మత్వము. బ్రహ్మయజ్ఞము brahma-yagnamu. n. The name of a certain rite among Brahmins. వేదపాఠము. బ్రహ్మరథము brahma-rathamu. n. A vehicle or car borne on the shoulders of Brahmins. P. i. 14. Vulgarly, a bier. పాడె, శవవాహనము. బ్రహ్మరంధ్రము brahma-randhramu. n. The fontanella, in anatomy: the quadrangular aperture found betwixt the os frontis and ossa sincipittis, in children just born; మాడపట్టు, నడినెత్తి. At death the soul is supposed by the Hindus to quit the body by this crevice. బ్రహ్మరాకాసిచెట్టు brahma-rākāsi-cheṭṭu. n. The giant-aloe used in fences. బ్రహ్మరాక్షసి brahma-rākshasi. n. A ghoul, ogre or she-sprite. కోతిపుండు బ్రహ్మరాక్షసి అయినది this made matters worse than before. బ్రహ్మరాక్షసుడు brahma-rākshasuḍu. n. A fiend of the Brahminical class: a priest's ghost. బ్రహ్మలిపి or బ్రహ్మవ్రాత brahma-lipi. n. An unintelligible scrawl, a bad scribble. Originally applied to the lines or the sutures of the skull, which are supposed to be hieroglyphics, the mysterious writing of destiny. తలపుర్రె మీది వ్రాత, చిక్కుగానుండేవ్రాలు. బ్రమ్మావాది brahma-vādi. n. A Vedantist, వేదాంతి. బ్రహ్మ విద్వాంసుడు brahma-vidvān-siḍu. n. An illustrious doctor or professor. బ్రహ్మవేళ brahma-vēḷa. n. Dawn. అరుణోదయకాలము. A. vi. 2. బ్రహ్మవ్రాలు brahma-vrālu. n. The handwriting of God: a name given to the crooked lines on the skull. బ్రహ్మసూత్రము brahma-sūtramu. n. The sacred thread worn by Brahmins. యజ్ఞోపవీతము, ౛ందెము. బ్రహ్మసువు brahma-suvu. n. Manmadha, మన్మధుడు. బ్రహ్మస్వము brahma-svamu. n. A Brahmin's property or wealth. బ్రాహ్మణసొత్తు Kod. § 5. Jain. 1. 77. బ్రహ్మహత్య brahma-hatya. Brahmin-slaying. Also (vulgarly) any killing; thus పిల్లిబ్రహ్మహత్య cat slaughter. బ్రహ్మహత్యగాడు brahma-hatya-gāḍu. n A Brahmin-slayer, a man of blood. బ్రాహ్మణుని చంపినవాడు. బ్రహ్మాంజలి brahm-ānjali. n. Joining both hands together while reading the Vedas. వేదాధ్యయన కాలమందలిమ్రొక్కు. బ్రహ్మాంము brahm-ānḍamu. n. The globe, the universe, the world. adj. Huge, vast, immense, awful. బ్రహ్మాండముగా brahmānḍamu-gā. adv. Vastly, prodigiously. బ్రహ్మణి brahmāṇi. n. The female energy of Brahma. సరస్వతి. బ్రహ్మానందము brahm-ānandamu. n. Divine bliss. Great joy. మహాసంతోషము. బ్రహ్మరణ్యము brahm-āranyamu. n. A place where the Veda is studied. వేదపాఠభూమి. బ్రహ్మవర్తము brahm-āvartamu. n. Brahmāvarta, the land first occupied by the Brahmins to the north-west of Delhi. బ్రహ్మాసనము brahm-āsanamu. A sacred seat. బ్రహ్మ్యము brahmyamu. n. Divineness. నాదబ్రహ్మ్యము divine harmony, heavenly tones. See బ్రాహ్మణము.

(p. 922) bhāvamu bhāvamu. [Skt.] n. Mind, soul, heart, ఆత్మ. Thought, idea, feeling, disposition, nature. Import, meaning, drift. Motive, aim, view. అభిప్రాయము. Temperament, humour, passion, sentiment, state or condition of being. మనోవికారము. A property or power of matter. స్వభావము. An act, gesture. ధాత్వర్థరూపక్రియ. A learned man, (నాట్య పరోభాషాయాం) విదుషి, విద్వాంసుడు. నన్ను తల్లిభావముతో నెంచిరి they looked upon me as a mother. అవి దొంగసొమ్ము అని మీ భావమా do you mean that these were stolen goods? భావగర్భము bhāva-garbhamu. adj. Having a secret import or a mysterious meaning: intelligible, as a glance conveying a certain impression. బావజారి bhāvajāri. n. The 'Amoricide' or slayer (అరి) of Cupid, i.e., Siva. భావజుడు bhāvajuḍu. n. Lit: 'Born in the heart,' an epithet of Manmadha. భావన bhāvana. n. Mental perception, recollection, consciousness of past ideas or preceptions, imagination. తలపు. Observing, investigating. వాసనపట్టుట. Steeping, maceration of a drug in a liquid. Thus భావనశొంఠి, భావనకరక్కాయ are ginger or aloes prepared by being repeatedly dipped in certain fluids and dried again. అల్లపురసావయేడు భావనలుచెయ్యి let these drugs be stepped seven times in the juice of ginger. భావనచేసుకొను bhāvana-chēsi-konu. v. n. To imagine or figure to oneself. బావభవుడు bhāvabhavuḍu. n. One who exists (భవ.) in the heart (భావ): i.e., Manmadha. భావార్థము bhāv-ārthamu. n. Implication, inuendo, a sense not expressed, an affirmative sense. The affirmative form of the verb. భావ్యము bhāvyamu. adj. What must, will, or ought to be, కాదగినది. likely, probable, befitting ఆ యింటి౛ోలికి పోవడమునకు మీకు భావ్యముకాదు you must not have anything to do with that house. భావ్యుడు bhāvyuḍu. n. One on whom they meditate.

(p. 1175) vidvāṃsuḍu vidvāmsuḍu. [Skt.] n. A learned man, a man of letters. పండితుడు. విద్వత్ప్రభువు a patron of learning. విద్వాంసురాలు vidvāmsu-r-ālu. n. A learned woman. పండితురాలు, తెలిసినస్త్రీ.

(p. 1180) vipaścittu or విపశ్చితుడు vipaschittu. [Skt.] n. A learned man. విద్వాంసుడు. 'చెలులం జుట్టలదండనాధులవిపశ్చిద్వర్యులన్.' K. P. ii. 29.

(p. 1191) viśāraduḍu vi-ṣāraduḍu. [Skt.] n. One who is learned, or wise, బాగా చదువుకొన్నవాడు, విద్వాంసుడు. A clever or skilful, famous, or celebrated man; an adept or expert. ప్రగల్భుడు. ప్రసిద్ధుడు. విబుద్ధుడు, నేర్పరి. 'జ్ఞానమెక్కడ బోయెధర్మవిశారదుండవు,' Rukmangada. iii. 232.

(p. 1221) vēdi or వేదిక vēdi. [Skt.] n. A terrace, a piece of raised ground, a platform. An altar. యాగాదులచేయడమునకై పరిష్కృతమైన భూమి, అరుగు, తిన్నె. వేది. n. One who knows or is acquainted with. ఎరిగినవాడు. An epithet of Brahma. బ్రహ్మ. A man of learning. విద్వాంసుడు. త్రిభువనవేది one who knows all nature.

(p. 1221) vēdha vēdha. [Skt.] n. A name of Brahma, బ్రహ్మ. A learned man, విద్వాంసుడు.

(p. 1341) sudhi sudhi. [Skt.] n. A learned man, a scholar, విద్వాంసుడు. సుధీజనులు men of sense, learned men. తెలివిగలవారు, విద్వాంసులు.

(p. 1342) sumanassu su-manassu. [Skt.] n. A flower. పుష్పము. The great flowered jasmine. మాలతీపుష్పము. A god, an immortal, దేవత, వేణువు. A learned man, విద్వాంసుడు.

(p. 1348) sūri sūri. [Skt.] n. A great scholar: a learned man. విద్వాంసుడు. The sun, సూర్యుడు.