(p. 55) anupakāri an-upakāri. [Skt.] n. A disobliging person.

(p. 94) avadhi avadhi. [Skt.] n. Boundary, period, time, conclusion, end. (colloq.) Strait, calamity, misfortune. పొలిమేర, కాలము అవసానము, ఆపద. శరీరపతనావధి as long as one lives. వానికి ఒక అవధి వచ్చినది a misfortune happened to him. అవధిక్రయపత్రము a mortgage bond with the penalty of forfeiting the mortgage after a limited time. అవధీరితము ava-dhīritamu. [Skt.] adj. Disregarded, scorned, despised. అవమానింపబడిన, తిరస్కరింపబడిన అవధూతము adj. Removed, tossed aside, cast away, thrown. తోసివేయబడిన. అవధూతుడు ava-dhūtuḍu. [Skt.] n. A naked mendicant. One who has renounced all worldly feeling and obligation. దిగంబరుడుగా తిరిగే సన్యాసి.

(p. 161) upakaraṇamu upa-karaṇamu. [Skt.] n. An instrument, implement, apparatus, an appendage. సాధనము. ఉపకరించు upa-karinṭsu. v. a. To be of use, benefit, do good to. ఉపకారము upa-kāramu. n. Beneficence, kindness, obligation, aid, help. మేలు ఉపకారి upa-kāri. adj. Beneficent, kind, charitable, obliging, assisting. n. One who does good. ఉపకారిక upa-kārika. n. The temporary abode of a king. రాజు యొక్క విడిది యిల్లు ఉప్పరిగ, ఉపకృతి upa-kriti. n. Aid, assistance, kindness. మేలు.

(p. 178) ṛṇamu ṛiṇamu. [Skt.] n. Debt, obligation. A claim, a title or lien. ఇంతకున్ను ఇక్కడి నీళ్ల ఋణము ఎన్ని రోజులు ప్రాప్తి ఉన్నదో besides I know not how much longer it is my fate to dwell here. ఋణపడు ṛiṇa-paḍu. v. n. To get into debt. ఋణముచేయు ṛiṇamu-chēyu. v. a. To contract a debt, to borrow. ఋణముతీర్చు ṛiṇamu-tīrṭsu. To discharge a debt. ఋణత్రయము the three kinds of obligation, viz., దేవఋణము, ఋషిఋణము and పితృఋణము. ఋణవిముక్తుడు ṛiṇa-vimuktuḍu. n. One who is free from debt. ఋణస్థుడు. or ఋణి or ఋణికుడు ṛiṇasthuḍu. n. A debtor. ఋణార్ణము ṛiṇārṇamu. n. A debt contracted to pay off another debt. అప్పు తీర్చుటకై చేసిన అప్పు.

(p. 254) karma or కర్మము karma. [Skt. √ kri = to do.] n. An act or deed: action in general. పని. Religious action, such as sacrifice; ablution. Actions, conduct, a course of procedure. Destiny; fate, that is, the allotment, to be enjoyed or suffered in the present life, of the fruit of the good and evil actions performed in former lives. Moral duty; obligation imposed by peculiarities of tribe, occupation, &c. Funeral rites. The object of a verb in Grammar. వాని కర్మము ఎవ్వరు చేసినారు who performed his funeral rites? An art, as శిల్పకర్మము the art of statuary. Doing: ఇది నీకర్మమే this is all your doing, it is your own fault. Ill hap, misfortune, hard lot: affliction. అయ్యో కర్మమా O dear! oh what a pity! కర్మము or పాపకర్మము a sinful deed. కర్మజీవి See కర్మఠుడు. కర్మఠము karmaṭhamu. [Skt.] n. Ceremonial precision. కర్మఠుడు karmaṭhuḍu. n. A formalist, a ritualist: one who is earnest in the performance of the rites of religion. కార్యమును చివరవరకు సాధించేవాడు. కర్మణిక్రియ karmaṇi-kriya. n. A transitive verb. అకర్మక్రియ an intransitive verb. కర్మరంగము karma-rangamu. n. The five sided sour green plum called Averrhoa Carambola, or అంబాణవుకాయ. కర్మసాక్షి karma-sākshi. n. A witness of all our acts, viz., the sun. కర్మాంతరము karmāntaramu n. Funeral rites, obsequies.

(p. 493) ḍākini ḍākini. [Skt.] n. An ogre or female imp. పిశాచస్రీ. శాకినిడాకినులు fairies and elves, sprites and goblins.

(p. 581) daya daya. [Skt.] n. Favour, kindness, grace, regard. Love, affection, attachment. Mercy, pity, tenderness, clemency, compassion. Pleasure, goodness, amiability, a kind heart. కృప, కనికరము. తమ దయ ఎట్లో అట్లు just as your honour pleases. మీదయ thank you. దయచేయు daya-chēyu. v. a. & n. To grant, bestow, allow, give ఇచ్చు. అనుగ్రహించు. To honor or favour with (something) కరుణించు. To come or to go. అక్కడికి దయచేస్తారా will you be pleased to come (or go) there? ఇది దయచేయండి oblige me with this, be so good as to grant me this. దయతప్పిన dayu-tappina. adj. Displeased, disgraced, out of favour ఆయన దయ నామీద తప్పినది. I lost his favour. దయారసము dayā-rasama. n. The spirit of love. Lovingkindness, humanity, benignity, indulgence. దయాళుత్వము dayāḷutvamu. n. Benignity. సర్వదయాళుత్వము universal beneficence, goodness to all creatures. దయాళువు or దయాశాలి dayāḷuvu. n. A kind, gracious, merciful person. కనికరముగలవాడు.

(p. 581) dayyamu dayyamu. [for Skt. దైవము.] n. A deity, a god. దేవుడు, వేలుపు. M. iv. IV. 57. R. ii. 11. Destiny, fate, విధి. A goblin, fiend, demon or evil spirit, పిశాచము. దయ్యముకాదు భూతమే it was not a fiend but a ghost. కొరివిదయ్యము a jack o'lantern, a will of the wisp. వానికి దయ్యముపూనిది he is possessed. దయ్యముపూనినవాడు a domoniac. దయ్యముపట్టు to be possessed. అతనికి దయ్యముపట్టినది a devil has seized him. దయ్యమువదలగొట్టు or దయ్యమునుతోలు to drive out a devil, to exercise. దయ్యపు స్తంభనము a spell to scare away fiends. దయ్యాలపోతు dayyāla-pōtu. n. A wizard or a witch.

(p. 655) niyatamu niyatamu. [Skt.] adj. Self governed, subdued, restrained, నియమము గల, Constant, permanent, certain, నిత్యమైన. నియతముగా niyatamu-gā. adv. Always, constantly. నియతి. niyati. n. Destiny, luck, good or bad fortune, భాగ్యము. A religous duty or obligation, నియమము. నియతేంద్రియుడు niyat-ēndriyuḍu.n. A sage or man of subdued passions.

(p. 663) niśa niṣa. [Skt.] n. Night. రాత్రి. Turmeric. పసుపు. A. iv. 155. నిశాకరుడు niṣā-karuḍu. n. Lit: The night maker, i.e., the moon. నిశాచరుడు or నిశాటుడు. niṣā charuḍu. n. A night rover, i.e., a goblin, fiend, demon. నిశాటి or నిశాచరి niṣāṭi. n. A female fiend, an ogress. నిశాదర్శి niṣā-darṣi. n. Lit. That which sees by night, i.e., an owl. నిశాపతి niṣā-pati. n. The lord of night, i.e., Adonis, the regent of the moon. నిశాముణి niṣā-maṇi. n. Lit: the gem of the night, i.e., the moon. A fire fly. నిసి nisi. Night. నిసిరాత్రివేళ nisi-r amacr;tri-vēla. n. The dead of night.

(p. 866) baddhamu baddhamu. [Skt.] adj. Tied, bound. కట్టబడిన. బద్ధవైరము rancour, fixed hatred. బద్ధాంజలులై with clasped hands, i.e., very humbly. బద్ధము or బద్దము baddhamu. [Tel. Colloq.] n. A boundary, limit. వానికి ఒకబద్దమా is he bound by any conditions? సుద్దిబద్దములేనివాడు an unprincipled man. బద్ధుడు baddhuḍu. adj. Bound, obliged. కర్మబద్ధుడు one who is addicted to religious rites. అజ్ఞాబద్ధుడు bound to obedience.

(p. 871) balupu or బళువు baluvu. [from Skt. బలము.] n. Weight, a load or burden; బరువు. Strength, బలము. A charge, or obligatory duty; onus; oppression; anguish; acuteness (as of a boil), heaviness, severity of sickness. Importance, consequence. భారము. మీ చిత్తమునకు బలువు తోచును you would be displeased. బళువుసుళువు ఎరుగనివాడు one who knows no care. దానిని నెరవేర్చే బళువు తమది it is your business to settle this. బలబళవు ఇంకా తీయలేదు the heaviness or stupor is not yet gone off. నెత్తి బళువు తీరినది there is a weight off my mind. ఆ కురుపు నానాటికి బళువుచేస్తున్నది the boil becomes more painful day by day. adj. Heavy, onerous; obligatory; difficult, acute, severe (as illness), irksome, indisposed. అధికము, మిక్కుటము. Large, పెద్ద. See బలు. వాడు బలువైన పనిచేయలేడు he cannot do any heavy work. బలువుగా or బళువుగా baluvu-gā. adv. Heavily. అతనికి ఒళ్లు బలువుగానున్ణది he is very ill. ఆ ఊరు బలువుగా కోసెడు ఉన్నది the village is fully two milles off. బలువుడు baluvuḍu. adj. Strong. బలముగల. n. A strong man, బలవంతుడు, బలియుడు.

(p. 877) bādha bādha. [Skt.] n. Pain, trouble, affliction, plague, annoyance, grief. దుఃఖము. బాధకము bādhakamu. n. An obstacle, hindrance, what hinders, opposes, or pains. బాధకము లేదు never mind, no matter: there's no must in the case. adj. Troublesome, hindering, awkward, opposing. బాధపడు bādha-paḍu. v. n. To be in pain, to grieve. బాధించు or బాధపెట్టు bādhinṭsu. v. a. To vex, trouble, oppress, torment, plague, force. బాధితుడు bādhituḍu. n. One who suffers or is afflicted. బాధ్యము bādhyamu. adj. Responsible, liable. Connected with, related to, having a right or claim to. బాధ్యత or బాధ్యత్వము bādhyata n. Responsibility, liability. Relationship, heirship. Right. claim. బాధ్యస్థుడు or బాధ్యుడు bādhya-sthuḍu. n. One who is responsible or liable. An heir. A rightful owner. దానికి నేనా బాధ్యుడను am I responsible for that? బాధ్యపడు bādhyapaḍu. v. n. To be obliged or bound, to be under obligation to be responsible or liable. బాధ్యపరచు bādhya-paraṭsu. v. a. To oblige, put under obligation, cause to be responsible.

(p. 877) bānagillu or బానగిలు bānagillu. [Tel.] v. n. To be forced, compelled or obliged, బలాత్కృతమగు.

(p. 894) būci or బూచము būchi. [from Skt. భూతము.] n. A ghost, spirit, devil. A monster. ఆడుబూచి a hag, an ogress. 'పాఠకులకొర్రు నట్టువుపాలియదురు, గ్రోవిభరతంపుటయగారినననగ విఖ్యాతిగాంచెనయ్యాడుబూచి.' S. iii. 19. మిణుగురుబూచి a firefly. బూచిగాడు or బూచివాడు būchi-gāḍu. n. A hobgoblin. బూచులరేడు Lit. The Lord of demons, i.e., Siva.