(p. 41) attamillu attamillu. [Skt. from అస్తమించు.] v. n. To sit down, lie down; to lean against. ఒరుడు, కూర్చుండు, పరుండు. 'పసుపు టాకుల గుత్తుల సత్తమిల్లు సెత్తావుల మొత్తంబులు తాలవృంతంబులై.' S. iii. 436. 'విదురుండు మణిపీఠంబునం గృష్ణుని వెన్ను దెసతీదీయోన్న తపీఠంబున నత్తమిల్లియుండె.' M. V. iii. 253.

(p. 85) arpaṇamu arpaṇamu. [Skt.] n. An offering, dedication, delivering up. Placing. ప్రదానము, ఉంచడము. అంకురార్పణము the offering of buds to a god. అర్పించు arpinṭsu. v. a. To offer, dedicate. ఇచ్చు. తనసొమ్మునంతా పరులకు అర్పించు కూర్చున్నాడు he gave up all his goods and became a beggar. అర్పితము arpitamu. [Skt.] adj. Offered, dedicated. ఇవ్వబడ్డ. కంఠార్పితభూషణము an ornament placed on the neck. ఆ గ్రామము సముద్రార్పితము అయినది the village became the prey of the sea. తన తండ్రికి అర్పితముగా కొంత భూమిని దానము చేసినాడు he gave some land as a gift in memory of his father.

(p. 121) āritīru āri-tīru. [Tel.] v. n. To be perfect, qualified, complete, accomplished or well versed in. ఆరితీరినవాడు he who is well versed or thoroughly practised. ఆరితీరి కూర్చున్నప్పుడు when he was sitting at his ease.

(p. 173) ussu ussu. [Tel.] n. Ah! alas! 'ఉస్సను నూర్చుహాయనున్.' P. i. 246. ఉస్సని కూర్చున్నాడు he sighed and sat down. ఉస్సురను ussur-anu. v. n. To sigh. (from ఉస్సు alas! and అను to say; the R being inserted to save elision.) మిక్కిలి విసుకు. ఉస్సురనిపించు ussur-anipinṭsu. (causal of ఉస్సురను.) v. a. To grieve, to make one sigh.

(p. 208) oḍi oḍi. [Tel.] n. The lap, the loins: తొడ పైభాగము. A pocket or pouch formed by a fold in a person's vest. Also, same as ఒడువు. (q. v.) పశుయోని. ఒడిలోపోయు to put in one's pocket, to devour. ఒళ్లో or ఒడిలో కూర్చుండు to sit in the lap. ఆవుకు ఒడిజారినది నేడో రేపో దూడవేయును the cow is on the point of calving. ఒడికట్టు oḍi-kaṭṭu. n. A girdle, as part of female dress. ఒడ్డాణము. చెంగాని ఒడికట్టు a red petticoat or girdle. ఒడికట్టు oḍi-kaṭṭu. v. t. To bind up the apron, &c. as a pocket. To be ready or eager to do a thing యుత్నించు. వాడు పాపానికి ఒడికట్టెను he set himself to commit crime.

(p. 210) odugu odugu. [Tel.] v. n. To make room. to move so as to accomodate తొలగు. To come to hand, to be got or obtained. దొరకు. To become plentiful సమృద్ధమగు. To be of use or convenient. To assist, be at hand or ready. ఈ బియ్యము పండితే అన్నము ఒదుగుకావడములేదు on boiling this rice, it does not swell to the proper quantity. ఈ బట్టచలికి ఒదగదు this cloth is of no use against cold. కొంచెము ఒదుగుము, ఆయనను కూర్చుండనిమ్ము move a little and let him sit down. ఒదిగి ఒదిగి ఉన్నారు; they yielded. నాకు ఇప్పట్లో రూకలు ఒదగలేదు I have not yet obtained the money.

(p. 302) kūkuṇḍu kūkunḍu. [Tel. for కూర్చుండు.] v. n. To sit down, to be seated.

(p. 304) kūrucuṇḍu See కూర్చుండు.

(p. 305) kūrcuṇḍu or కూరుచుండు kūrṭsunḍu. [Tel.] v. n. To sit, sit down, be seated. కూర్చుండబెట్టు kūrṭsunḍa-beṭṭu. v. a. To seat, make one sit down. కూర్చుండబడు to sit కూర్చుండు. 'గీ. ఇంత పాఫంబు చేయంగ నెత్తికొందు, రయ్యరాజ్యలోభంబున నఖిలబంధు, జనులవధియింప దొడతినని రథంబు, మీదగూర్చుండబడియె జేయూదికొనుచు.' భార. భీష్మ. i.

(p. 379) gummaḍi gummaḍi. [Tel.] n. A gourd, a pumpkin, Cucurbita maxima. గుమ్మడితీగె or గుమ్మడిచెట్టు a gourd vine. గుమ్మడిపువ్వు a gourd flower. గుమ్మడి పండువంటిదేహము a form delicate and fragile as a gourd. పెండ్లి గుమ్మడికాయ or బూడిదగుమ్మడికాయ the white gourd, Benincasa cerifera (Watts.) The expression గుమ్మడిపండు is also a tuck or fold in the front of woman's petticoat. గుమ్మడికాయచెంబు brass pot of a particular shape. గుమ్మడికాయలాగున కూర్చున్నాడు he was sitting at his ease.

(p. 386) gontu or గొంతుక gontu. [Tel.] n. The throat. కంఠము. The voice, a tone కంఠధ్వని. గొంతుపట్టినది I am chocked, i.e., I do not know what to say. నా గొంతురాసినది I am hoarse. వానిగొంతుకమ్మినది he is hoarse. గొంతుకపోక or గొంతునబడి gontuka-pōka. n. The apple of the throat. గొంతుకూర్చుండు gontu-kūrṭsunḍu. v. n. To squat down on one's heels. గొంతుకోత gontu-kōṭa. n. A cutthroat business. A brawl, a quarrel. గొంతెమగోరుచెట్టు gontema-gōru-cheṭṭu. n. A plant, Paederia foetida. సారణి, లంజె. సవరము. గొంతెమ్మ gontemma n. The name of a certain rural goddess. గొంతెమ్మకోరికలు gontemma-kōrikalu. n. Whimsical speculations, castles in the air. కోరదగనికోరికలు, వెర్రిమూచనలు.

(p. 440) cadara ṭsadara. [Tel.] n. A small mat to sit on. కూర్చుండే చిన్నచాప.

(p. 428) ceṇuku or చెనుకు cheṇuku. v. a. To stir up, excite, provoke, stimulate. To challenge, incite. To poke, shove. చెణకకుండా కూర్చుండు sit down quietly without meddling with any one.

(p. 585) dasuvandi dasu-vandi. [Tel.] n. One who gets up wrestling matches. గ్రుద్దులాటకు జెట్టీలను కూర్చువాడు.

(p. 621) dharmamu or ధర్మువు dharmamu. [Skt.] n. Duty. విధి. Virtue, పుణ్యము. Right, న్యాయము. Alms. A rule, precept or principle. విధి. Nature, character, property, స్వభావము. A function or trade. Custom, usage, propriety, ఆచారము. ధర్మశాస్త్రము or ధర్మసంహిత Law, the science of right. సాత్వికధర్మము the conduct that shows meekness. కులధర్మము the rules of caste. వివాహధర్మము conjugal dues, the behaviour proper for a married pair. పండితధర్మము scholarship, that which is to be expected from a scholar. కాలధర్మము death. అతని దొరతనములో ధర్మము నాలుగు పాదములతో నడిచెను justice was administered with perfect impartiality during his reign. lit: it went on its four feet. ధర్మపత్ని a lawful wife. ధర్మకర్త dharma-karta. n. A judge or arbitrator. A church warden, or manager of a temple. The executor to an estate. ధర్మజ్ఞుడు dharmagnyudu. n. One who knows what is right. ధర్మము నెరిగినవాడు. ధర్మధ్వజి dharma-dhvaji. n. A formalist or one who pretends to be religious from ulterior motives. జీవనార్థములింగ జటాభస్మాదులను ధరించినవాడు. ధర్మరాజు dharma-rāḍzu. n. The 'king of justice,' a name of Yama, the kind of Hell; also, the name of a hero in the Mahabharata. A certain petty village god. ధర్మరాజాదులు the Pandu heroes collectively. ధర్మసత్రము dharma-satramu. n. A charity house, a poor's house. ధర్మాత్ముడు dharm-ātmuḍu. n. A virtuous or liberal man. పుణ్యాత్ముడు. ధర్మాసనము dharm-āsanamu. n. A judge's seat, 'the bench.' ధర్మాధికారి కూర్చుండుపీఠము. ధర్మిష్ఠులు dharm-ishṭhulu. n. Charitable or benevolent persons. ధర్మి dharmi. adj. Just. ధర్మముగల. ధర్ముడు dharmuḍu. n. The Just One. A name of Yama, యముడు. ధర్మువు dharmuvu. n. Virtue, justice. న్యాయము, పుణ్యము. ధర్మేతరుడు dharm-ētaruḍu. n. An unjust or unrighteous man.