(p. 598) duṇḍagamu or దుండరికము dunḍagamu. [Tel.] n. Villainy, dishonesty, crime, wickedness; a crime, a prank. ధూర్తత్వము, దౌష్ట్యము, కీడు. దుండుగీడు, దుండగుడు or దుండగాయ dunḍu-gīḍu. n. A wretch, scamp, blackguard, villian. తుంటరి. దుండగాయతనము dunḍagāya-tanamu. n. Dissipated conduct, forwardness.