(p. 95) avaśakunamu ava-ṣakunamu. [Skt.] n. An evil omen, a bad sign. దుర్లక్షణము, దుశ్శకునము.

(p. 124) ālari ālari. [Tel.] adj. &n. Unprotected, destitute. ఆనాథ, నాధుడులేనిది. An ill tempered man, a bad man. దుశ్శీలుడు.

(p. 213) oraṭu oraṭu. [Tel.] adj. Wicked దుశ్శీలుడు.

(p. 250) karata karata. [Tel.] n. A naughty or wicked deed. దుశ్చేష్ట. Childish desired పోకిళ్లు. కరతలాడు karatal-āḍu. (కరతలు+ఆడు.) n. An evil doer. దుశ్చేష్టుడు.

(p. 380) gurukonu guru-konu. [Tel.] v. n. To attempt. యత్నించు. ఉద్యోగించు. To redouble, as a storm. కమ్ముకొను. 'క గురుకొని కార్యాకార్యము, లెరుగక దుశ్చరితుడై యహితుడగుసేనిన్ , మరవకగరువైనను జను, లెరుగగశాసించునది మహీశుడుబుద్ధిన్.' M. I. vi. 105.

(p. 600) duḥ duh. [Skt.] A negative prefix. Bad, evil, wicked. చెడు, చెడ్డ. In compounds it changes into దుశ్ or దుస్ according to the rules of Sandhi. Such compounds as usually occur in Telugu literature are here brought together and explained. దురంతము dur-antamu. adj. Endless, eternal, without limit, boundless , unfathomable, అంతములేని. దురదృష్టము dur-adṛishṭamu. n. Ill luck, misfortune. adj. Unfortunate. దురదృష్టుడు dur-adṛishṭuḍu. n. An unfortunate man. దురభిమానము dur-abhimānamu. n. Arrogance, presumption. దురభ్యాసము dur-abhyāsamu. n. An evil practice, a bad habit. దురవగాహము dur-avagāhamu. adj. Hard to understand, inexplicable, puzzling. దురవస్థ dur-avastha. n. Mishap, evil plight. దురహంకారము dur-ahankāramu. n. Presumption, arrogance. దూరాకృతము dur-ākṛitamu. n. An evil act, a misdemeanour. దుర్మార్గము దురాక్షేపణ dur-ākshēpaṇa. n. A quibble or groundless objection; a finesse. దురాగతము dur-āgatamu. n. An outrage. దురాగ్రహము dur-āgrahamu. n. Groundless anger. దురాబారము dur-āchāramu. n. A bad custom. దురాచారుడు a man of bad habits or conduct. దురాత్ముడు dur-ātmuḍu. n. A bad hearted man. దురాపము dur-āpamu. adj. Intolerable, unbearable. దురాపకోపము prodigious rage. దురాలోచన dur-ālōchana. n. Bad intent, a plot. దురాశ dur-āṣa. n. Covetousness, vain hopes, avarice, greed. దురాశపరుడు dur-āṣa-paruḍu. n. A covetous, avaricious man. దురుక్తి or దురాలావము dur-ukti. n. Hard words, harshness of language. దుర్గంధము dur-gan-dhamu. n. A bad smell , stink. దుర్గతి dur-gati. n. Ruin, perdition, నరకము. Poverty, బీదతనము. దుర్గమము dur-ga-mamu. adj. Inaccessible, impossible. పొందగూడని, పోగూడని. దుర్గుణము dur-guṇamu. n. An evil nature, a bad quality, a bad symptom. దుర్ఘటము dur-ghaṭamu. adj. Hazardous, hard, impracticable. దుర్జనుడు dur-januḍu. n. A bad man, a wretch. దుష్టుడు. దుర్జయము dur-jayamu. adj. Unconquerable, invincible, invulnerable. దుర్దశ dur-daṣa. n. Misfortune. దుర్జాతుడు dur-jātudu. n. A man of low birth. దుర్దినము dur-dinamu. n. A cloudy or foul day. ముసురుపట్టియుండు దినము. దుర్ధరము dur-dharamu. adj. That cannot be worn. ధరింపగూడని. దుర్ధర్షము dur-dharshamu. adj. Despicable. తిరస్కరింపదగిన. దుర్నయము or దుర్నీతి dur-nayamu. n. Wickedness, immorality. దుర్నిరీక్ష్యము dur-nirīkshyamu. adj. Dazzling, that dazzles, which is hard to look at. Terrific. దుర్బలము dur-balamu. adj. Weak, not valid, unreasonable, groundless. దుర్భలముచేయు to weaken. దుర్బుద్ధి dur-buddhi. n. Folly, weak reason; evil intent. దుర్భోధన dur-bōdhana. n. Evil counsel, instigation, temptation. దుర్భోధనచేయు to give evil advice, to instigate. దుర్భరము dur-bha-ramu. adj. Insupportable, భరించశక్యము కాని. దుర్బాష dur-bhāsha. n. Abuse, revilling, evil words. దుర్భాషలాడు to use foul language, to revile or scold. దుర్భిక్షము dur-bhikshamu. n. Dearth, famine. దుర్భిక్షకాలము hard times, a period of scarcity. దుర్మతి dur-mati. n. Folly. An evilminded man, దుర్భుద్ధికలవాడు. The name of a year. దుర్మదము dur-madamu. n. Arrogance. దుర్మరణము dur-maradṇa-mu. n. An unfortunate end, a violent or untimely death. దుర్మాంసము dur-mar-samu. n. Proud flesh (that grows in a sore or wound.) దుర్మార్గము dur-mārgamu. n. Misconduct, an offence. adj. Wicked. దుర్మార్గుడు dur-mārgudu. n. A wicked man, sinner, villain, evildoer. దుర్యశము dur-yaṣamu. n. Infamy, disgrace. దుర్యోగము dur-yōgamu. n. Misfortune, hard circumstances. దుర్లభము dur-labhamu. adj. Hard to get, scarce, rare. Difficult. దుర్వచనము dur-vachanamu. n. Foul language, abuse. దుర్వర్ణము dur-varṇamu. adj. Tarnished (as copper.) దుర్వృత్తుడు dur-vṛittuḍu. n. He who is wicked, he who leads a low or infamous life. దుశ్చరితుడు. దుర్వారము dur-vāramu. adj. Inevitable, irresistible. దుర్వ్యాపారము dur-vyāpā-ramu. n. Misconduct. దుశ్చరితము duṣcharitamu. n. Wicked conduct, wickedness. దుశ్చేష్ట duṣ-cheshṭa. n. A wicked deed. దుశ్చకునము duṣ-ṣskunamu. n. An evil omen. దుష్కరము dush-karamu. adj. Difficult, hard. చేయగూడని. దుష్కృతము dush-kṛitamu. n. A sin, an evil deed. పాపము. దుస్తంత్రము dus-tantramu. n. Craft, guile. కపటోపాయము. దుస్తరము dus-taramu. n. Difficulty. adj. Difficult bad, vile, inevitable, unavoidable. తరింపగూడని. దుస్సంగము dus-sangamu. n. Unlawful intercourse. దుస్సంధి dus-san-dhi. n. An error in grammatical elision. A base introduction: an acquaintance formed through the medium of vile persons. దుస్సహము dussahamu. adj. Insufferable, intolerable. సహింపగూడని దుస్స్వప్నము dus-svapnamu. n. An evil dream.

(p. 603) duśśiramu duṣ-ṣiramu. [Skt.] n. A plant, Menispermum glabrum. సుదర్శనలత, దూసరి తీగె.

(p. 605) dūyu or దుయ్యు dūyu. [Tel.] v. a. To penetrate, go through. గుచ్చుకొను. To pull off the scabbard, as a sword. To take palm leaves out of a volume. ఊడదీయు to strip off leaves or boughs. To pluck, take, as a handful of grass. వరదూసి pulling off the scalbard. దెబ్బ దూసిపోయినది the blow glanced off. పేగులు దిస్సిరాపొడిచి stabbed him so that the bowels came out. Pal. 424. దూయుతీగె Same as దుశ్శిరము. (q. v.) దూయించు dūyinṭsu. (causal of దూయు.) v. a. To draw across, to pass over. కాలినగడ్డపారచేత దూయించెను he passed a hot iron over the hand. (This is a ceremony of ordeal in oaths, quite distinct from cauterizing.) దూసిపోవు to go through or penetrate. To glance off, as a dart.

(p. 732) pāṃsuvu pāmsuvu. [Skt.] n. Dust. పరాగము, ధూళి. పాంసులము pāmsulamu. n. Saltish earth, saline earth. సుగంధిపాంసులవణె. 'మృదుశయనంబున మెలతలు మెలపుతో. నడుగులొత్తగ నిద్ర యనుభవించు కోమలాంగి యిపుడు గురుకొని పాంసుల స్థలములందు నిద్ర దనికినదియు.' M. III. ii. 85.

(p. 828) pratina pratina. [from Skt. ప్రతిజ్ఞ.] n. A vow, determination. ప్రతిజ్ఞ, పంతము. 'నేడుదుశ్శాసనుని నెత్తురనిలసుతుడు, మదమున ద్రావుటజూచికొరత, ప్రతినదీర్చునతండనిభయము బొంది.' M. IX. i. 74.

(p. 915) bhaṇḍuḍu bhanḍuḍu. [Skt.] n. A wicked man, దుశ్చేష్టుడు, ఆకతాయి.

(p. 915) bhandanamu bhanḍanamu. [Skt.] n. A battle. యుద్ధము. A piece of armour, కవచము. A wicked or cruel deed, దుశ్చేష్ట.