(p. 93) avadhariñcu ava-dharinṭsu. [Skt.] v. a. To favour with one's attention. To lend an ear, listen. To wear, put on. ఎచ్చరికపడు, విను, ఆలకించు, పెట్టుకొను. 'నవపింఛమయబూషలవధరించినటించు.' Swa. iii. 25. 'దుర్వసువంశం బునంబుట్టిననీ కిట్టిశో భనంబులే మద్భుతంబు లవధింవుము.' A pref. 21 అవధారు (the second person singular of the imperative of the verb. అవధరించు.) Oh Listen! O give ear! వినుము, ఆలకించుము, చిత్తగింపుము. 'కుబేర శంకరుల్ సరసనుగొల్వ మ్రొక్కులిడ స్వామిపరాక వధారుదేవ హెచ్చరిక యటంచుకంచుకులు.' N. i. 177.

(p. 159) uddhariñcu ud-dharinṭsu. [Skt.] v. a. To raise, lift, set up, support, up-hold, re-establish, restore, rescue, deliver, preserve, protect. పైకెత్తు, కాపాడు. వేదములనుద్ధరించు to restore the Vedas. సంసారమునుద్ధరించు to support the family. 'నగరగలిసిన గ్రామము నుద్ధరించినాడు' he saved the village which had been sequestrated.

(p. 490) ṭhāyamu or ఠాయి ṭhāyamu. [from Skt.] స్థాయి n. A word (like do, re, mi.) used in the gamut. స్వరస్థాయి. ఠాయి అని పాడు to sing in a high note; to raise up the voice, or make the notes swell out. 'చ ప్రమదయొకర్తుమాధవుని బాడవిపంచిధరించికేలసలం భ్రమమునతంత్రిమీటుచు దిరంబుగ ఠాయముచేసియొక్కరా గముతగనాలపించి.' B. x. 1162.

(p. 520) tāṭa tāṭa. [Tel.] n. Skin, bark. చెట్టుమీది పట్ట. Deceit మోసము. The Instrumental case of తాడు. 'With a cord.' తాట తమ్మడు కొరకు a deceitful or hypocritical recluse సన్యాసి వేషమును ధరించినవాడు, లింగి. తాటమాలలు deceitful base pariahs. BD. i. 605. తాటగానుండే thin.

(p. 589) dāri dāri. [Tel.] n. A way, road, path. A manner, mode, method, మార్గము. దారికి వచ్చినది it is cleared up, it has turned out well, she has come to her senses. [For Skt. ధారి.] One who bears, ధరించువాడు; used in compounds as జడదారి. జడను ధరించినవాడు. దారిక dārika n. A harlot. లంజ, వేశ్య. దారికొట్టు dāri-koṭṭu. v. n. To rob on the high way. దారిబడి dāri-baḍi. n. A convoy or guard, an escort.

(p. 621) dharmamu or ధర్మువు dharmamu. [Skt.] n. Duty. విధి. Virtue, పుణ్యము. Right, న్యాయము. Alms. A rule, precept or principle. విధి. Nature, character, property, స్వభావము. A function or trade. Custom, usage, propriety, ఆచారము. ధర్మశాస్త్రము or ధర్మసంహిత Law, the science of right. సాత్వికధర్మము the conduct that shows meekness. కులధర్మము the rules of caste. వివాహధర్మము conjugal dues, the behaviour proper for a married pair. పండితధర్మము scholarship, that which is to be expected from a scholar. కాలధర్మము death. అతని దొరతనములో ధర్మము నాలుగు పాదములతో నడిచెను justice was administered with perfect impartiality during his reign. lit: it went on its four feet. ధర్మపత్ని a lawful wife. ధర్మకర్త dharma-karta. n. A judge or arbitrator. A church warden, or manager of a temple. The executor to an estate. ధర్మజ్ఞుడు dharmagnyudu. n. One who knows what is right. ధర్మము నెరిగినవాడు. ధర్మధ్వజి dharma-dhvaji. n. A formalist or one who pretends to be religious from ulterior motives. జీవనార్థములింగ జటాభస్మాదులను ధరించినవాడు. ధర్మరాజు dharma-rāḍzu. n. The 'king of justice,' a name of Yama, the kind of Hell; also, the name of a hero in the Mahabharata. A certain petty village god. ధర్మరాజాదులు the Pandu heroes collectively. ధర్మసత్రము dharma-satramu. n. A charity house, a poor's house. ధర్మాత్ముడు dharm-ātmuḍu. n. A virtuous or liberal man. పుణ్యాత్ముడు. ధర్మాసనము dharm-āsanamu. n. A judge's seat, 'the bench.' ధర్మాధికారి కూర్చుండుపీఠము. ధర్మిష్ఠులు dharm-ishṭhulu. n. Charitable or benevolent persons. ధర్మి dharmi. adj. Just. ధర్మముగల. ధర్ముడు dharmuḍu. n. The Just One. A name of Yama, యముడు. ధర్మువు dharmuvu. n. Virtue, justice. న్యాయము, పుణ్యము. ధర్మేతరుడు dharm-ētaruḍu. n. An unjust or unrighteous man.

(p. 622) dhāri dhāri. [Skt. from ధరించు.] n. One who bears or carries. ధరించువాడు, ధరించునది. విషధారి poisonous, venemous; one who carries a poison, విషమును ధరించినవాడు. ధారుడు dhārudu. n. A bearer, carrier, supporter.

(p. 475) zaḍa ḍzaḍa. [Tel.] n. Hair plaited or braided in chains, matted hair. The finishing twist or plait of a straw roof. The mane of a lion. ౛డకట్టు or ౛డగొను. ḍzaḍa-kaṭṭu. v. n. To be plaited, to form into plaits. ౛డదారి ḍzaḍa-dāri. n. A hermit or anchorite with matted locks. వానప్రస్థుడు. ౛డలుధరించిన ఋషి. ౛డబిళ్ల ḍzaḍa-biḷḷa. n. A head ornament worn by Hindoo women over their plaited hair. ౛డముడి. ḍzaḍa-muḍi. n. The knot of hair behind the head. ౛డమెకము the maned beast, i.e., a lion. కేసరి.

(p. 475) zaḍa ḍzaḍa. [Tel.] n. Hair plaited or braided in chains, matted hair. The finishing twist or plait of a straw roof. The mane of a lion. ౛డకట్టు or ౛డగొను. ḍzaḍa-kaṭṭu. v. n. To be plaited, to form into plaits. ౛డదారి ḍzaḍa-dāri. n. A hermit or anchorite with matted locks. వానప్రస్థుడు. ౛డలుధరించిన ఋషి. ౛డబిళ్ల ḍzaḍa-biḷḷa. n. A head ornament worn by Hindoo women over their plaited hair. ౛డముడి. ḍzaḍa-muḍi. n. The knot of hair behind the head. ౛డమెకము the maned beast, i.e., a lion. కేసరి.